فیلم‌هایی که پیش از مرگ باید ببینید!
خون‌آشام‌ها
«خون‌آشام‌ها» یک فیلم مجموعه‌ای و جنایی صامت با میان‌نویس محصول ۱۹۱۵-۱۹۱۶ فرانسوی به‌نویسندگی و کارگردانی «لویی فویاد» است. این فیلم در پاریس ضبط شده است و «ادوار ماته»، «موزیدورا» و «مارسل لوسک» در آن ایفای نقش می‌کنند. شخصیت‌های اصلی، یک روزنامه‌نگار و دوستش هستند که طی ماجراهایی درتلاش برای کشف و متوقف‌کردن یک باند عجیب زیرزمینیِ آپاچی، معروف به «ومپایرز» (خون‌آشام‌ها) درگیر می‌شوند. این اثر با تم کمی کمدی، از 10 پارت تشکیل شده است و مجموعاً حدود هفت‌ساعت طول می‌کشد و یکی از طولانی‌ترین فیلم‌هایی‌ست که تاکنون ساخته شده. این اثر شباهت‌های سبکی با دیگر سریال‌های جنایی «فویاد»؛ یعنی «فانتوماس» و «ژودکس» دارد که باعث شده این سه را اغلب یک سه‌گانه درنظر بگیرند. پس از اکران اولیه، «خون‌آشام‌ها» به‌دلیل شمایل متفاوتش و نیز فقدان تکنیک‌های سینمایی در‌مقایسه‌با فیلم‌های دیگر، توسط منتقدان نقدهای منفی دریافت کرد؛ با‌این‌حال، با استقبال تماشاگران مواجه شد و «موزیدورا» را به ستاره سینمای فرانسه تبدیل کرد. این فیلم از‌آن‌زمان مورد‌ارزیابی مجدد قرار گرفت و به‌عقیده بسیاری، اثر بزرگ «فویاد» و البته شاهکار سینمایی‌ست. این فیلم برای توسعه تکنیک‌های هیجان‌انگیز، اتخاذ‌شده توسط «آلفرد هیچکاک» و «فریتز لانگ» و سینمای آوانگارد، الهام‌بخش «لوئیس بونوئل» و ... شناخته شده است. ژانر سریال جنایی در‌آن‌زمان رایج بود و «فویاد» موفقیت بزرگی کسب کرده بود. گمان می‌رود که تولید «خون‌آشام‌ها» زمانی آغاز شد که تهیه‌کننده فهمید که شرکت رقیب (Pathé) حقوق انتشار سریال The Mysteries of New York را که در آمریکا با نام The Exploits of Elaine شناخته می‌شود، به‌دست آورده است و خواست تا مانع این‌اقدام شود. ایده باند جنایتکار احتمالاً از Bonnot الهام گرفته شده بود؛ یک گروه آنارشیستی پیشرفته که طی سال‌های 1911-1912 در پاریس به جنایات معروفی دست زد. «فویاد» خود فیلم‌نامه را نوشت؛ اما این‌کار را به‌شیوه‌ای بسیارساده انجام داد: معمولاً مقدمه را می‌نوشت و برای تکمیل جزئیات، به بازیگران تکیه می‌کرد. البته در قسمت‌های بعدی، بیشترِ آنچه قرار بود جلوی دوربین برود، در فیلم‌نامه گنجانده می‌شد و از بداهه کار، کاست. در مقاله‌ای درباره فیلم، «فابریس زاگوری» نوشت: «روایت فویاد، به‌ندرت از اصول علت و معلولی نشئت می‌گیرد. قصه به‌مرور باز می‌شود و در جاده هزارتویی، شکل می‌گیرد و جلو می‌رود».