دانستنی‌های سفر به آستارا
«آستارا» آخرین نقطه مرزی «گیلان» با «جمهوری آذربایجان» است که توسط رود «آستاراچایی» از آن جدا می‌شود. در گذشته چون در منطقه «آستارا» مرداب‌ها و باتلاق‌های زیادی بود، کاروان‌هایی که از آن‌منطقه می‌گذشتند، باید آهسته و بااحتیاط عبور می‌کردند؛ ازاین‌رو آنجا را «آسه‌رو» یا «آهسته‌رو» می‌خواندند. جمعیت غالب مردم «آستارا» به «ترکی آذربایجانی» صحبت می‌کنند؛ گرچه در مناطق کوهپایه‌ای شهرستان نظیر «عنبران‌محله» مردمان به‌زبان «تالشی» صحبت می‌کنند. شغل اکثر مردم «آستارا» صادرات یا واردات کالا از «آذربایجان» و کشاورزی‌ست. «آستارا» همه‌ساله به‌ویژه در بهار و تابستان میزبان گردشگران بسیاری‌ست که از شهرهای مختلف ایران و «قفقاز» به این‌شهر مسافرت می‌کنند. وجود بازارچه ساحلی و بازارچه‌های متعدد نیز باعث رونق وضعیت اقتصادی این‌شهرستان شده است. آب‌وهوای «آستارا» مرطوب و پربارش است و به‌علت هم‌جواری با کوهستان، می‌توان آب‌وهوای خنک کوهپایه‌ای را هم دراین‌شهر مشاهده کرد. به‌طورکلی «آستارا» بهار و تابستان‌های بسیار معتدل و مرطوب و پاییز و زمستان پربرف و باران دارد. در فاصله ۳۰کیلومتری شهر «آستارا» و در مسیر جاده اردبیل، روستایی به‌نام «حیران» وجود دارد. این‌روستا با مناظر طبیعی بی‌نظیر خود، یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های «آستارا» محسوب می‌شود. «گردنه حیران» به‌همراه روستاهای «ونه‌بین»، «حاجی‌امیربالا» و «حاجی‌امیر‌پایین» از مناطق حفاظتی «گیلان» هستند. این گردنه زیبا ازیک‌طرف به کوه‌های پوشیده از جنگل انبوه و ازطرف‌دیگر به دره کم‌عمقی که رود «آستاراچای» از آن می‌گذرد، مشرف است. «پایگاه حیات‌وحش لوندویل» منطقه‌ای تالابی و جنگلی به‌مساحت ۱۰۷۴هکتار است که پناهِ تعداد زیادی از جانوران این‌منطقه محسوب می‌شود. ارتفاع این‌منطقه ۲۰متر پایین‌تر از سطح دریا بوده و متوسط بارش سالانه در آن ۱۱۰۰میلی‌متر است. این‌منطقه دارای آب‌وهوای مرطوب بوده و میانگین دما در آن به حدود ۱۵درجه می‌رسد. از گونه‌های گیاهی موجود در آن می‌توان به توسکای قشلاقی، انار وحشی، ازگیل و تمشک تالشی اشاره کرد. گونه‌های جانوری منطقه هم شامل روباه معمولی، گراز، سمور آبی، سیاه‌کاکل، درنا و قرقاول هستند. «ساحل صدف» در سه‌کیلومتری شهر «لندویل» و هفت‌کیلومتری «آستارا» قرار دارد و بهترین زمان بازدید از آن، تابستان است. برای راحتی گردشگران، اطراف ساحل تعدادی استراحتگاه، آلاچیق، فروشگاه و بوفه فراهم شده است. اگرچه در ارتفاعات این‌شهر تعدادی آبشار کوچک‌وبزرگ وجود دارد اما «لاتون» در ۱۵کیلومتری «آستارا» جزو مهم‌ترین آبشارهای منطقه محسوب می‌شود. ارتفاع این آبشار ۱۰۵متر بوده و در منطقه توریستی «لاتون» قرار دارد. پارک جنگلی «بی‌بی یانلو» با وسعت ۱۵۱۲ هکتاری پر از جاذبه‌های طبیعی زیبا و خاص است و گیاهان و جانوران متنوعی در آن زندگی می‌کنند. دره‌ها و قله‌های پوشیده از درخت این پارک چشم‌انداز منحصربه‌فردی را ایجاد کرده‌اند. «تالاب بین‌المللی استیل» در چهارکیلومتری شهر «آستارا» قرار دارد. علاوه‌بر چشم‌انداز بسیارزیبا نظیر جنگل، کوهستان و مزارع و کشتزارهای اطراف، فاصله کم این تالاب تا جاده هم گردشگران زیادی را به این‌منطقه می‌کشاند. جالب است بدانید ریشه درختان تالاب در آب است؛ ازاین‌رو، آن‌ها می‌توانند در پهنای تالاب جابجا شوند. یکی از خوشمزه‌ترین غذاهای محلی شهر «لونگی مرغ» یا «لونگی ماهی سفید» است؛ که با رب آلوچه ترش و رب ازگیل درست می‌شود. «باستیرمای مرغابی»، «مسما»، «چیغیرتما»، «بورانی‌پلو»، «آش دوغ» و «قورما» از دیگر غذاهای محلی آنجا محسوب می‌شوند که طعمی بی‌نظیر دارند. «آستارا» در میان استان‌های «اردبیل» و «گیلان» قرار دارد و صنایع‌دستی و سوغات آن در هر‌دو استان یافت می‌شود. از بهترین سوغات «آستارا» می‌توان به کلوچه محلی «شورچرگی»، «عسل گردنه حیران»، «شیرینی بیشی رضاپور»، «رب ازگیل»، «رب آلوچه محلی»، «رب انار»، «رب به»، «دوشاب»، «برنج» و «ماهی» اشاره کرد. صنایع‌دستی «آستارا» هم شامل تابلوهای کاشی معرق، سبدهای حصیری، گلیم، قالی، زیلو، جاجیم و کوزه‌های سفالی هستند.