دانستنی‌های سفر به آبیک
«آبیک» یکی از شهرستان‌های استان «قزوین» و جزو شهرهای مهاجرنشین آن به‌حساب می‌آید. «آبیک» در فاصله 62کیلومتری جنوب «قزوین» و 97کیلومتری غرب تهران قرار دارد. برای دسترسی به این‌شهر باید از بزرگراه تهران-کرج استفاده کنید. این‌شهر در ارتفاع 1000متری از سطح دریا قرار دارد و ازاین‌رو آب‌وهوایی نسبتاً معتدل دارد. متأسفانه دراین‌منطقه بارش چندانی انجام نمی‌شود؛ و ندرتاً شاهد حضور پوشش گیاهی انبوه و متنوع هستیم. هرچه از سمت مناطق صنعتی و شهرک‌های مسکونی به‌سمت روستاهای اطراف «آبیک» برویم، آب‌وهوا بهتر و کوهستانی خواهد شد. در مناطق روستایی و کوهستانی، آب‌وهوایی خنک انتظارتان را می‌کشد. در کوهپایه کوه‌های اطراف، می‌توانیم شاهد انواع گیاهان دارویی باشیم. دراین‌مناطق انواع حیوانات مختلف نیز مشغول زندگی‌اند. می‌توان گفت «آبیک» یکی از شهرهای چهارفصل استان «قزوین» به‌شمار می‌آید. باوجوداین، اگر قصد سفر به این‌شهر را دارید، بهتر است پاییز یا بهار را انتخاب کنید. در بهار، دمای هوا مطبوع است و می‌توانید از نسیم خوش بهار لذت ببرید. روستای «زرگر» یکی از جاذبه‌های گردشگری «آبیک» بوده و در بخش بشاریات «آبیک» قرار دارد. آن‌را باید در زمره عجیب‌ترین روستاهای ایران دانست. دراین‌روستا مردم با زبان لاتین صحبت می‌کنند! شاید باورش برایتان دشوار باشد؛ اما مردم این‌روستا هم ایرانی هستند و هم اروپایی؛ هم به‌فارسی صحبت می‌کنند و هم با زبان ترکی آشنایی دارند. ظاهر آن‌ها نیز ترکیبی از چهره آریایی و اروپایی‌ست! زبان مادری مردم این‌روستا، «رومانو» است. وقتی صحبت از «رومانو» و تاریخ آن‌ها به‌میان می‌آید، باید به افسانه‌های مختلف رجوع کنیم. روستای «زاغه» از دیگر جاذبه‌های گردشگری «آبیک» محسوب می‌شود. این‌روستا نیز از توابع بخش بشاریات شهرستان «آبیک» است. روستای «زاغه» در نزدیکی نیروگاه شهید رجایی قرار دارد. مردم این‌شهر کردزبان هستند. در مناطق اطراف روستا، اراضی کشاورزی بسیاری وجود دارد؛ به‌همین‌خاطر اقوام کردزبان به این‌منطقه آمدند و مشغول کشاورزی شدند. درحال‌حاضر نیز اکثر ساکنین روستای «زاغه» مشغول کشاورزی هستند. در زمستان، هوای روستا بسیارسرد می‌شود؛ ازاین‌رو، جمعیت روستا در تابستان بیش از زمستان است. دراین‌روستا چند بقعه متبرکه وجود دارد که برای مردم بسیار محترم و مهم هستند. روستای «طیخور» از دیگر روستاهای اطراف شهرستان «آبیک» است. این‌روستا در فاصله 30کیلومتری «آبیک» و در کنار مناطق کوهپایه شرقی قرار دارد. «طیخور» جزو مناطق سرد و ییلاقی به‌حساب می‌آید؛ برای‌همین طی زمستان جمعیت آن به‌مراتب کاهش می‌یابد. بسیاری از مردم روستایی هنگام زمستان خانه‌های خود را ترک می‌کنند و تابستان به روستا بازمی‌گردند. «طیخور» یکی از بهترین تفرجگاه‌های تابستانی برای مردم «آبیک» به‌حساب می‌آید. روستاهای پلکانی مختلفی در سراسر ایران هست. این‌سبک از ساخت خانه را بیشتر در مناطق کوهستانی نظیر «ماسوله» شاهدیم. روستای پلکانی «توداران» از دیگر روستاهای پلکانی ایران و در مسیر آبیک-قزوین و نزدیک «ناصرآباد» قرار دارد. طبیعت این‌روستا بی‌نظیر است و از تماشای آن سیر نخواهید شد. برخی مردم روستایی، خانه‌های خود را به مسافران کرایه می‌دهند؛ به‌این‌ترتیب می‌توانید زندگی در خانه‌های پلکانی را تجربه کنید. توجه داشته باشید که این‌روستا جزو مناطق سرد و ییلاقی‌ست؛ پس فقط تابستان را برای بازدید انتخاب کنید. دراین‌شهر انواع نان و شیرینی قزوینی به‌همان سبک‌وسیاق طبخ می‌شود که طعمی بسیارعالی دارند. یکی از صنایع‌دستی فعال در «آبیک» چلک‌بافی (سبدبافی) است. «گلیم‌بافی» و «قالی‌بافی» نیز از جمله صنایع‌دستی این‌شهرستان است. غذاهای محلی در آنجا همان غذاهای محلی «قزوین» هستند؛ یعنی معمولاً یا شیرین‌اند مثل «شیرین‌پلو» یا مَلَس و عطرآگین مثل «قیمه‌نثار». وقتی طعم آن غذاها را مزه‌مزه کنید، می‌توانی روحیه و فرهنگ منحصربه‌فرد این‌شهر جذاب را به‌تمامی دریابید.