چرا برخی‌افراد سریع‌تر از دیگران می‌دوند؟
هستی وفایی: دلایل متعددی وجود دارد که چرا برخی افراد می‌توانند بسیارسریع بدوند؛ درحالی‌که برخی‌دیگر آهسته‌تر می‌دوند. ژنتیک و ویژگی‌هایی که از والدین خود به‌ارث می‌برید جزو عواملی است که در سرعت نقش دارد اما انتخاب و تجربیات شما نیز نقش ایفا می‌کند. «یوسین بولت»؛ سریع‌ترین فرد جهان، دوی ۱۰۰متر را با سرعت ۲۳.۳۵مایل در ساعت (۳۷.۵۷کیلومتر در ساعت) دوید. این برای یک انسان بسیارسریع است و تقریباً مشابه همان سرعتی است که با ماشین در محله یا مناطق نزدیک به مدرسه حرکت می‌کنید. شاید وقتی در ماشین هستید آن‌قدر سریع به‌نظر نرسد اما برای یک انسان بسیارسریع است و باید گفت که تعداد کمی از دوندگان در جهان می‌توانند حتی نزدیک به‌این‌سرعت شوند. به‌نقل‌از اس‌اف؛ یکی از عوامل اصلی که بر توانایی افراد در دویدن سریع تأثیر می‌گذارد، ساختار بدن و ازجمله نحوه عملکرد عضلات است. بدن انسان بیش از ۶۰۰ ماهیچه دارد که باهم کار می‌کنند و به فرد این امکان را می‌دهند که در جهات مختلف و با سرعت‌های مختلف حرکت کنند. این ماهیچه‌ها از گروه‌هایی از فیبر تشکیل شده‌اند. دو نوع اصلی فیبر وجود دارد: تند انقباض و کند انقباض. ماهیچه‌ها دارای ترکیبات مختلفی از این فیبرها هستند. به‌عنوان‌مثال دو عضله ساق پا را تشکیل می‌دهند که یکی عمدتاً فیبرهای تند انقباض دارد. این عضله ماهیچه دوقلو نام دارد که برای دوی سرعت و پریدن استفاده می‌شود. عضله دیگر عمدتاً دارای فیبرهای کند انقباض است که برای پیاده‌روی و آهسته دویدن استفاده می‌شود. فیبرهای عضلانی سریع انقباض، بزرگ‌تر هستند و به بدن شما کمک می‌کنند تا سریع حرکت کند و نیروی قابل‌توجهی تولید کند. دوندگان سرعت معمولاً دارای فیبرهای عضلانی سریع انقباض فراوانی هستند. بااین‌حال، این‌نوع فیبر عضلانی نیز زود خسته می‌شود که این‌مدت زمان دویدن با حداکثر سرعت را به مسافت‌های نسبتاً کوتاه محدود می‌کند. فیبرهای عضلانی کند انقباض کوچک‌تر بوده و به شما کمک می‌کنند با سرعت کمتر اما با استقامت بیشتری بدوید. دوندگان مسافت طولانی و دوچرخه‌سواران رقابتی مقادیر زیادی از این عضلات دارند. اینکه چه‌مقدار از هرنوع فیبر عضلانی داشته باشید، عمدتاً توسط ژن‌های شما تعیین می‌شود؛ بنابراین درمورد انواع ماهیچه‌ها باید با آنچه متولد شده‌اید کار کنید؛ اما تمرینات می‌تواند به تمرین دادن این عضلات کمک کند. توانایی بدنی فقط مربوط به ماهیچه‌ها نیست. مغز شما نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. ماهیچه‌های اسکلتی شما توسط مغز شما کنترل می‌شوند؛ مثلاً می‌توانید طول گام‌هایتان، نحوه حرکت بازوها، برخورد پاهایتان با زمین و حتی روش‌هایی را که برای تنفس استفاده می‌کنید کنترل کنید. می‌توانید به بدنتان بیاموزید از بهترین روش‌های دویدن استفاده کند. همچنین می‌توانید فرم دویدن خود را بااستفاده‌از کل بدن، حرکت‌دادن بازوها خلاف جهت پاها، دویدن روی انگشتان پا و به‌حداکثررسانی زمان مصروف در فاز اوج‌گرفتن با هردو پا از زمین بهبود بخشید. استفاده از روش‌های مناسب دویدن به عضلات کمک می‌کند نیروی بیشتری ایجاد کنند و باهم کار کنند که به شما کمک می‌کند سریع‌تر بدوید. دو نوع آدم در دنیای دویدن وجود دارد: آن‌هایی‌که زود از خواب بیدار می‌شوند و قبل از طلوع آفتاب بیرون می‌روند و دوندگانی که ترجیح می‌دهند دویدن را تا عصر بعد از کار به‌تعویق بیندازند. البته کسانی هم هستند که دوست دارند در وسط روز بدوند اما اغلب دونده‌ها زمان صبح یا عصر را انتخاب می‌کنند. سطح تستوسترون در صبح به اوج خود می‌رسد و سپس به‌تدریج در‌طول‌روز کاهش می‌یابد. به‌همین‌دلیل، دویدن در صبح یک راه عالی برای عضله‌سازی است. اگر در پایان یک‌روز پرمشغله احساس استرس می‌کنید و نمی‌توانید آرام باشید، دویدن در شب می‌تواند به شما کمک کند تا استرس را از بین ببرید. ضمناً یک دویدن آرام در شب باعث افزایش چربی‌سوزی می‌شود. ایسنا