ترور سران مقاومت فلسطین؛ سیاست دنباله‌دار رژیم صهیونیستی
«اسماعیل هنیه»؛ رهبر «حماس» بامداد چهارشنبه (10 مرداد 1403) در تهران، با حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به‌شهادت رسید. علاوه‌بر وی؛ در سالیان گذشته نیز دست‌کم هشت‌نفر از رهبران فلسطینی در خارج از مرزهای فلسطین اشغالی در کشورهای «یونان، تونس، مالت، اردن، لبنان، مالزی و امارات» هدف حملات تروریستی صهیونیست‌ها قرار گرفته و به‌شهادت رسیدند. حملات رژیم نامشروع اسرائیل علیه فلسطینی‌ها پس از حمله هفتم اکتبر (۱۵ مهرماه ۱۴۰۲) علیه مردم و مبارزان فلسطینی شدت گرفته است. طبق گزارش‌های رسانه‌ها؛ در حملات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، بیش از ۴۰هزار فلسطینی کشته و بیش از ۱۰۰هزارنفر مجروح شده‌اند. رژیم صهیونیستی با تشکیل گروه ترور رهبران فلسطینی در دوره‌های مختلف؛ به‌ویژه پس از اولین قیام فلسطینی‌ها علیه اشغال کرانه باختری در سال ۱۹۸۷ به‌دنبال این بوده با وسعت‌بخشیدن به اقدامات تروریستی خود، رهبران و مخالفان فلسطینی‌اش را در داخل یا خارج از کرانه باختری و نوار غزه ترور کند. واکاوی تلاش‌ها و اقدامات تروریستی این رژیم نامشروع نشان می‌دهد که در دهه‌های گذشته نیز همواره رهبران و مبارزان فلسطینی در صدر فهرست ترورهای صهیونیست‌ها قرار داشته‌اند؛ اما در سال‌های اخیر، این‌اقدامات تروریستی افزایش یافته است که به برخی‌ازآن‌ها می‌پردازیم.
ابتدا با ترور رهبران فلسطینی در فلسطین اشغالی آغاز می‌کنیم: «عماد آکل» یکی از فرماندهان گردان‌های «قسام» بود. وی در نوامبر ۱۹۹۳ (آبان‌ماه ۱۳۷۲) وقتی در خانه‌اش در «غزه» حضور داشت، مورداصابت گلوله نیروهای ویژه ترور اسرائیل قرار گرفت. «یحیی عیاش» که مغز متفکر مبارزان فلسطینی شناخته می‌شد، در «بیت‌لاهیه» (شمال نوار «غزه») که درآن‌زمان تحت‌حاکمیت نیروهای «ساف» بود، هدف حمله تروریستی نیروهای صهیونیستی قرار گرفت و به‌شهادت رسید. او از فعالان در حوزه الکترونیک و عضو شاخه «عزالدین قسام» بود که پنجم ژانویه ۱۹۹۶ (۱۵ دی‌ماه ۱۳۷۴) توسط سازمان جاسوسی اسرائیل براثر انفجار تلفن‌همراهش ترور شد. «صلاح شحاده»؛ رهبر قبلیِ شاخه نظامی «حماس» سال ۲۰۰۲ درپی حمله هواپیماهای رژیم صهیونیستی به خانه‌اش (در «غزه») به‌شهادت رسید. دراین‌حمله، ۱۴ غیرنظامی دیگر نیز که بیشترشان کودک بودند، به‌شهادت رسیدند. صهیونیست‌ها «شیخ احمد یاسین» یکی از بنیان‌گذاران «حماس» را ۲۲ مارس ۲۰۰۴ (۳ فروردین‌ماه ۱۳۸۳) در یک حمله موشکی، هنگام خروج از مسجدی در شهر «غزه» ترور کردند. «شیخ یاسین»؛ رهبر معنوی «حماس» به‌شمار می‌رفت و تقریباً نابینا بود و از ۱۶سالگی به‌دلیل یک حادثه ورزشی، روی ویلچر می‌نشست. او در حمله موشکی بالگرد اسرائیلی پس از نماز صبح درحالی‌که از مسجدی در شهر «غزه» خارج می‌شد، هدف حمله تروریستی قرار گرفت. ترور او با اعتراض‌ها و محکومیت‌های گسترده در فلسطین و جهان اسلام همراه شد. حمله موشکی بالگرد رژیم اسرائیل به خودروی حامل «عبدالعزیز الرنتیسی»؛ رهبر وقت «حماس» در ۱۷ آوریل ۲۰۰۴ (۲۹ فروردین ۱۳۸۳) در شهر «غزه» سبب شهادت وی و دو محافظ همراهش شد. حمله تروریستی علیه او کمی پس‌ازآن صورت گرفت که پس از به‌شهادت‌رسیدن «شیخ احمد یاسین» به‌عنوان رهبر «حماس» در «غزه» شناخته شده بود. «رنتیسی» در سال ۱۹۸۷ (۱۳۶۶) همراه با فعالان حرکت اسلامی در نوار «غزه»، «سازمان جنبش مقاومت اسلامی» (حماس) را ایجاد کرده بودند. «عدنان الغول» از اعضای اصلی «حماس» در حمله هوایی صهیونیست‌ها به «غزه» در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۴ (۳۰ مهر ۱۳۸۳) به‌شهادت رسید. «فرد شماره دوِ» شاخه نظامی «حماس» و معروف به «پدر راکت قسام» بود. درادامه، رهبران فلسطینی ترور‌شده در خارج از مرزهای اشغالی را مرور می‌کنیم: «خالد نزال»؛ دبیر «کمیته مرکزی جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین (DFLP)» و یکی از رهبران «ساف»، در ژوئن ۱۹۸۶ (خردادماه ۱۳۶۵) توسط مأموران موساد در آتن ترور شد. «خلیل الوزیر» معروف به «ابوجهاد»، شخصیت کلیدی در «سازمان آزادی‌بخش فلسطین» (ساف) بود و در اواخر دهه ۱۹۵۰ (۱۳۲۹) به تأسیس «فتح» کمک کرد. او سال‌ها معاون «یاسر عرفات» (رئیس وقت «ساف») بود. او در سال ۱۹۸۸ (۱۳۶۷) توسط مأموران رژیم صهیونیستی در یک حمله تروریستی کماندویی به‌شهادت رسید. اسرائیل نزدیک به ۲۵سال مسئولیت این ترور را انکار کرد؛ تااینکه در سال ۲۰۱۲ یک روزنامه اسرائیلی، مصاحبه‌ای با سرباز اسرائیلی باعنوان «ناهوم لو» را منتشر کرد که گفته بود او «ابوجهاد» را ترور کرد. «فتحی شقاقی» بنیان‌گذار «جهاد اسلامی فلسطین» بود که در سال ۱۹۹۵ (۱۳۷۴) توسط «موساد» ترور شد. وی در سال ۱۹۵۱ (۱۳۳۰) در «غزه» به‌دنیا آمد. پس از عمری مجاهدت در راه آرمان‌های مردم فلسطین و تحمل سال‌ها رنج اسارت در زندان‌های رژیم صهیونیستی، وقتی فقط ۴۴سال سن داشت به‌دستور سران رژیم صهیونیستی در یک عملیات نظامی که توسط «موساد» سازمان‌دهی شده بود به‌دست جوخه‌های ترور سازمان‌یافته دولتی به‌شهادت رسید. «شقاقی» در ۲۶ سپتامبر ۱۹۹۵ (۴ مهرماه ۱۳۷۴) در هتلی در مالت اقامت داشت و زمانی‌که شب‌هنگام عازم مرکز خریدی دراین‌جزیره بود، توسط دو موتورسوار توسط نیروهای موساد با اصابت شش گلوله به‌شهادت رسید. «خالد مشعل»؛ از بنیان‌گذاران و رهبر سابق «حماس» در سال ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) توسط مأموران اسرائیلی در خیابانی خارج از دفترش در امان (پایتخت اردن) به وی سم تزریق شد. این‌اقدام که به‌دستور «بنیامین نتانیاهو» (نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی) صادر شده بود، خشم پادشاه وقت اردن را برانگیخت و او اعلام کرد ضاربانِ دستگیرشدهِ اسرائیلی اعدام و «معاهده صلح اردن با اسرائیل» نیز لغو می‌شود؛ مگراینکه پادزهر سم تحویل داده شود. اسرائیل پادزهر را تحویل داد و با آزادی «شیخ احمد یاسین» (رهبر «حماس») موافقت کرد اما هفت‌سال‌بعد او را در «غزه» ترور کرد! «مشعل» به‌دستور مستقیم «نتانیاهو» هدف حملات تروریستی قرار گرفته بود و مأموران «موساد» با پاسپورت‌های جعلی کانادایی وارد اردن شده بودند. طبق گزارش رسانه‌های اردنی؛ مقام‌های اردنی دو عضو «موساد» را که عوامل این ترور بودند دستگیر کردند. «فادی البطش»؛ استاد ۳۵ساله فلسطینی (مهندس برق) «دانشگاه کوالالامپور»، ساکن مالزی بود که اول اردیبهشت سال ۱۳۹۷ (۲۰۱۸) پس از شلیک گلوله به خودرواش توسط گروه ترور رژیم صهیونیستی به‌شهادت رسید. برخی از فعالان فلسطینی و اعضای خانواده‌اش، «موساد» را به دست‌داشتن در‌این‌ترور متهم کرده بودند. دستگاه جاسوسی رژیم اسرائیل تکذیب کرد؛ اما جنبش «حماس» در «غزه» توانست فردی را دستگیر کند که به همدستی با «موساد» دراین‌ارتباط اعتراف کرد. منابع فلسطینی گزارش دادند این جاسوس اعتراف کرده مأموریتش در مالزی را همراه یک‌نفر دیگر (شخص دوم) و به‌سفارش موساد انجام داده است. «محمود المجذوب»؛ یکی از رهبران ارشد «گروه جهاد اسلامی فلسطین» (PIJ) بود که در شهر صیدا (لبنان) براثر انفجار خودروِ بمب‌گذاری‌شده توسط تروریست‌های اسرائیلی به‌شهادت رسید. «محمود عبد الرؤوف محمد المبحوح»؛ از اعضای ارشد «جنبش مقاومت اسلامی فلسطین» (حماس) و از مؤسسان گردان‌های «القسام» (شاخه نظامی این جنبش) بود که توسط مزدوران «موساد» در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۰ (۲۹ دی‌ماه ۱۳۸۸) در دبی ترور شد. وی برای نخستین‌بار در سال ۱۹۷۸ در مسجد «ابو خوصه» در اردوگاه جبالیا مبارزات سیاسی خود را آغاز کرد. در ۱۹۸۶ توسط نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی به‌اتهام نگهداری سلاح و عضویت در «جنبش اسلامی بازداشت» شد و یک‌سال در «زندان مرکزی غزه» ماند. کمی پس از آزادی از زندان مرکزی «غزه»، تحت‌تعقیب نیروهای اشغالگر قرار گرفت. او درحالی‌که بیش از دوماه تحت‌تعقیب نیروهای رژیم صهیونیستی در نوار «غزه» بود، به‌همراه شماری از دوستانش از نوار «غزه» به مصر رفت و از آنجا عازم لیبی شد. پس‌ازاینکه حضورش در مصر افشا شد، رژیم صهیونیستی از دولت مصر خواست وی را به اسرائیل تحویل دهد. سرانجام مزدوران سازمان جاسوسی «موساد»، او را درحالی‌که در یکی از هتل‌های دبی (امارات) حضور داشت، ترور کردند. روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» درهمان‌زمان با انتشار گزارشی بااذعان‌به اقدام این رژیم در ترور «المبحوح» نوشت که ۱۰نفر از عناصر وابسته به سازمان جاسوسی «موساد» ازجمله سه زن در‌این‌ترور دست داشتند. رئیس‌پلیس دبی درآن‌زمان گزارش داد بازرسی‌ها آشکار کرد که «موساد» در‌این‌ترور دست داشته است. «صالح العاروری»؛ معاون وقت «حماس»، دوم ژانویه ۲۰۲۴ (۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۲) درپی حمله هواپیمای بدون سرنشین رژیم صهیونیستی به حومه جنوبی بیروت در ضاحیه به‌شهادت رسید. او ۵۷ساله، معاون دفتر سیاسی «حماس» و از بنیان‌گذاران شاخه مسلح این‌گروه (گردان‌های «قسام») بود و پس از گذراندن ۱۵سال در زندان‌های رژیم اسرائیل، در تبعید در لبنان زندگی می‌کرد. پیش از آغاز جنگ در 7 اکتبر، «نتانیاهو» او را تهدید به ترور کرده بود. رژیم اسرائیل مسئولیت ترور او را برعهده نگرفت؛ بااین‌حال، «دنی دانون» (فرستاده سابق اسرائیل در سازمان ملل متحد) از این حمله استقبال کرد و به ارتش اسرائیل (شین بت) و «موساد» برای ترور «العاروری» تبریک گفت! ایرنا