فیلمهایی که پیش از مرگ باید ببینید!
پولپرستهای 1933
«پولپرستهای 1933» یک فیلم موزیکال پیشاکُد آمریکایی بهکارگردانی «مروین لیروی» با قطعاتی از تیم دونفره معروف آنسالها؛ «هری وارن» (موسیقی) و «ال دوبین» (ترانه) است. «بازبی برکلی» با هنر ویژهاش در طراحیِ حرکات موزون، صحنههای موزیکال زیبا و پرتعداد اثر را خلق و هدایت کرد. از بازیگران مطرح این اثر باید به «وارن ویلیام»، «جون بلوندل»، «آلین مکماهون»، «روبی کیلر» و «دیک پاول» در کنار چهرههای نامداری نظیرِ «گای کیبی»، «ند اسپارکس» و «جینجر راجرز» اشاره کرد. این داستان براساس متنی بههمیننام اثر «ایوری هاپوود» (نمایشنامهنویس عصر جز) که طی سالهای 1919 تا 1920 در قالب نمایشی، 717 اجرا در صحنههای «برادوی» داشت، ساختهوپرداخته شد. «دیوید بلاسکو»؛ از تهیهکنندگان و کارگردانهای مطرح نمایش و سینما، در سال 1923 (با بازی «هوپ همپتون» و «ویندم استدنینگ») نسخهای سینمایی از آنرا در قالب فیلمی صامت ساخت که در سال 1929 نیز توسط «روی دل روت» بازتولید شد و اینبار نهتنها ناطق بود؛ بلکه دومین اثر بلندِ تمامرنگیِ کمپانی «برادران وارنر» بود. حضور «نانسی ولفورد» و «کانوی تیرل» نیز باعث شد یکی از بزرگترین بمبهای گیشه آنسال شود. «پولپرستهای 1933» نیز با این پیشینه، متعاقباً یکی از پرفروشترین فیلمهای 1933 بود. این فیلم در سال 2003، برای نگهداری در «فهرست ملی فیلم ایالاتمتحده» توسط «کتابخانه کنگره» بهعنوان «ازنظر فرهنگی، تاریخی، یا زیباییشناختی مهم» انتخاب شد. این فیلم 90دقیقهای (نسخه 96دقیقهای از آن نیز موجود است) با بودجه 433هزاردلاری، به فروشی بیش از 230میلیوندلار رسید که یک شگفتی بود. قصه یکخطیِ آن چنین است: یک آهنگساز ثروتمند، با نمایشنامهای جدید، اجراکنندگان بیکار برادوی را نجات میدهد؛ اما اصرار دارد که ناشناس بماند! آنچه باعث شد که همین خط داستانیِ ساده موفق شود، متأثر از فضای شاداب اثر، موسیقی شنیدنی و طراحیِ صحنههای موزیکال بینظیرش است که برای آنسالها با آن امکانات (بهویژه در سکانسهای پایانی) به معجزه شبیه بود. قرار بود این فیلم باعنوان High Life اکران شود و «جورج برنت» ایده اولیه بازی برای نقشی بود که نهایتاً به «وارن ویلیام» رسید. عنوان فیلم را میتوان «جویندگان طلا» ترجمه کرد؛ اما این اصطلاح به افرادی اشاره دارد که تنها بهقصد سرکیسهکردن مالی، به دیگران نزدیک شده و طرح دوستی میریزند؛ ازاینرو، «پولپرست» را برایش انتخاب کردهایم که گرچه درست نیست؛ اما نزدیکتر به ماجراست.