چهکسی بود صدا زد «اسکار؟!»
تـیتـراژ پـایـانی آکـادمی ۲۰۱۸
مصطفی رفعت
گییِرمو دلتورو گومز؛ بهترینکارگردان اسکار متولد نهم اکتبر ۱۹۶۴ در خالیسکو مکزیک است. از آثار او که در ژانر فانتزی هستند میتوان به «ستونفقرات شیطان»، «هزارتوی پن» و «پسر جهنمی» اشاره کرد.
«شکل آب»؛ بهترینفیلم اسکار بهکارگردانی گیرمو دل تورو درباره زنی لال بهنام «الیسا»ست که در آزمایشگاهی دولتی بهعنوان نظافتچی کار میکند. با ورود دوزیستی عجیب به آزمایشگاه، رابطهای عاشقانه بین الیسا و آنموجود شکل میگیرد که سبب آغاز ماجراهایی پرخطر برای او میشود.
آلیسون بروکس جانی؛ بهترینبازیگر نقش زن مکمل اسکار، متولد ۱۹ نوامبر ۱۹۵۹ در ماساچوست آمریکاست. از فیلمهایی که او درآن ایفای نقش کرده است، میتوان به «خدمتکاران»، «طوفان یخ» و «شش روز، هفت شب» اشاره کرد.
فرانسیس لوئیس مکدورمند؛ بهترینبازیگر زن اسکار، متولد ۲۳ جون ۱۹۵۷ در ایلینوی آمریکاست که با جوئل کوئن؛ کارگردان سرشناس سینما ازدواج کرده است. «تقاطع میلر»، «فارگو» و «تقریبا مشهور» از بازیهای مطرح او هستند.
گری اولدمن؛ بهترینبازیگر مرد اسکار، متولد ۲۱ مارچ ۱۹۵۸ در لندن انگلستان است. از بهترینآثار او میتوان به «حرفهای»، «دراکولای براماستوکر» و مجموعههای «هری پاتر» اشاره کرد.
سام راکول؛ بهترینبازیگر نقش مرد مکمل اسکار، متولد پنجم نوامبر ۱۹۶۸ در کالیفرنیا آمریکاست. «مسیر سبز»، «فرشتگان چارلی» و «مرد آهنی 2» از فیلمهای اوست.
90سال از عمر برگزاری این مراسم میگذرد و آنگونه که در سایت History میخوانیم، 16 مای 1929 بود که آکادمی علوم و هنرهای سینما موسوم به AMPAS اولیندوره برگزاری اسکار را در قالب محفلی شبیه به یک میهمانی شام با حضور 250 نفر در هتل روزولت کالیفرنیا جشن گرفت. در ادامه این مطلب آمده است: «ایده این مراسم متعلق به مغز متفکر استودیوی بزرگ فیلمسازی متروگلدوینمهیر یعنی لوئی بی. مایر بود که دوسال قبلترازآن یعنی در سال 1927، پیشنهاد راهاندازی مجموعه و سازمانی غیر انتفاعی را در جهت توسعه صنعت سینما ارائه کرد». بر پایه همین مقاله، اولین مجری مراسم اسکار کسی نبود جز داگلاس فربنکس؛ بازیگر، کارگردان، تهیهکننده و فیلمنامهنویس آمریکایی که با آثار صامتی چون «دزد بغداد»، «رابینهود» و «نقاب زورو» به ستاره تبدیل شد. گزارش نشریه The LA Times به تاریخ 26 فوریه 2016 نیز حاکیازآنست که اولین فیلم برنده در تاریخ این مراسم، «بالها» ساخته مشترک ویلیام ای. ولمن و هری دی آرست بود. در این گزارش آمده است که امیل جنینگز برای فیلمهای «آخرین دستور» و The Way Of All Flesh بهعنوان بهترین بازیگر مرد و جنت گاینر برای فیلمهای «آسمان هفتم»، «ستاره خیابانی» و «طلوع» بهعنوان بهترین بازیگر زن معرفی شدند؛ همچنین فرانک بورزیگی برای «آسمان هفتم»، اسکار کارگردانی را گرفت. درهماندوره، از چارلی چاپلین برای فیلم «سیرک» تقدیر شد. مراسم اسکار در طی اینسالها فرازوفرودهای بسیاری را به خود دیده و همیشه در هالهای از حواشی و نقدها به کار خود ادامه داده است. برای مثال، یکی از اتهاماتی که به اسکار وارد بوده، فضای نژادپرستانه آن است. اینفوگرافیک تصویرشده در Venngage به تاریخ 23 فوریه 2017 بر پایه دادههای آماری بین سالهای 1980 تا 2015 نشان میدهد که 84درصد برندگان تندیس بهترین بازیگران مرد این مراسم را هنرمندان سفیدپوست تشکیل میدهند؛ درحالیکه 10درصد آنها سیاهپوست و سهدرصد هم آسیایی بودند. باقیمانده برگزیدگان را هم سایر اقلیتهای نژادی تشکیل میدادند. در مورد بازیگران زن نیز ماجرا دست کمی ندارد؛ 89درصد برگزیدگان از بازیگران سفیدپوست بودند و تنها نهدرصد سیاهپوست و سهدرصد هم سایر اقلیتها بودند. از دیگر نقدهای وارده به اسکار میتوان به نادیدهگرفتن استعدادهای هنری متعددی در تاریخ برگزاری آن اشاره کرد. گزارشی در Business Insider به تاریخ 18 فوریه سال جاری میلادی آورده است که گلن کلوز، سیگورنی ویور، آنت بنینگ، تام کروز، یوآخین فونیکس، راجر دیکینز، ویولا دیویس، پل توماس اندرسن، امی آدامز، رالف فاینس، اد هریس، بردلی کوپر، مارک والبرگ، نائومی واتس، میشله ویلیامز، کاتلین کندی، رایدلی اسکات، دیوید لینچ، لیام نیسن، دیوید فینچر، جسیکا چستین، ادوارد نورتون، هلنا بونهام کارتر و برد پیت تنها مشتی نمونه خروار از ستارگانی هستند که از چشم داوران این مراسم دراینسالها دور ماندهاند. البته گزارش دیگری درهمینمنبع که هشتم فوریه 2017 منتشر شد، آورده است: «مارلون براندو، رومن پولانسکی، مایکل کین، الیزابت تایلور، وودی آلن، پل نیومن، آلیس بردی، جرج کمپل اسکات، ویل اسمیت، پیتر اوتول، ترنس مالیک، امینم و استنلی کوبریک از جمله چهرههای مطرحی هستند که هر یک بنابهدلایلی از پذیرفتن اسکار سر باز زدند». این مراسم همچنین در گزارشها و آمارهای اقتصادی، مرکز قابل توجهی در ردوبدلشدنهای مبالغ هنگفت است که آنرا تبدیل به نمادی از سیستم سرمایهداری ایالات متحده کرده. برای نمونه، ناتالی روبمد؛ بهروزنگار و مفسر اقتصادی نشریه Forbes در گزارشی منتشره به تاریخ 22 فوریه 2017 در سایت همین نشریه مینویسد: «بهطور تخمینی درآمد مجموع آگهیهای 30ثانیهای تلویزیونی طی پخش برنامه زنده این مراسم در سال 2017 بیشاز 2.1میلیون دلار برآورد شده است!» شاید جالب باشد که بدانید در تاریخ این مراسم تابهامروز بر پایه اطلاعات منتشره در Wallethub بیشاز سههزار تندیس اسکار به برگزیدگان بخشهای مختلف اهداء شده است؛ تندیسی که به گزارش 24 فوریه 2016 نشریه Telegraph، سدریک گیبونر؛ مدیر هنری کمپانی متروگلدوینمهیر طراح اصلی آن، خواست تا شمایلی از شوالیهای ایستاده با شمشیر بر حلقهای فیلم را بهتصویر درآورد. البته باید گفت که این جرج استنلی؛ مجسمهساز معروف اهل لسآنجلس بود که طراحی سهبعدی تندیس را عهدهدار شد. در این گزارش میخوانیم: «قطر این مجسمه معروف، حدود 13.5سانتیمتر، ارتفاع آن حدود 34.5سانتیمتر و وزنش کمی بیشتر از سهکیلو و 800گرم است. شاید نمیدانستید که اگرچه این مجسمه با نام اسکار معروف شده اما اسم اصلی آن Merit است و اگرچه هنوز ریشه شکلگیری واقعی نام آن مشخص نشده اما باید گفت که آکادمی تا سال 1939 رسما عنوان اسکار را نپذیرفته بود. این مجسمه در طی سالهای جنگ دوم جهانی بهعلت کمبود فلز، تا سهسال از گچ ساخته شد و بعداز پایان جنگ، آکادمی از برگزیدگان آن سهدوره خواست که تندیس را بازگردانند تا نمونه معمول فلزی طلااندود را به آنها اهداء کند. گفتنیست، این تندیس در ابتدا از برنز با روکش طلا ساخته و بعدها بهشکلهای برنز، مسی، نیکلی و نقرهای ارائه شد؛ تااینکه نوبت به طلای 24عیار رسید». این تندیس که تملک آن بهنوعی آرزوی بسیاری از هنرپیشههای جهان است، تاکنون به فهرست افتخارات هنرمندان بسیاری راه یافته است؛ هرچند بعضی سینماگران در تصاحب آن رکورددار هستند. دراینباره گزارش مجموعه Clipd گویای آن است که کاترین هپبورن؛ بازیگر دوران کلاسیک سینما با کسب چهار اسکار بهعنوان بهترین بازیگر زن سینمای جهان، رکورددار این ماجراست. او در طی ششدهه فعالیت خود، برای فیلمهای «صبح افتخار»، «حدس بزن چه کسی برای شام میآید؟»، «شیر در زمستان» و «در برکه طلایی» این تندیس را گرفت؛ ضمن آنکه هشتبار دیگر هم نامزد دریافت اسکار شد. بد نیست به این نکته اشاره کنیم که در تاریخ برگزاری این مراسم، ایرانیها هم سهم کوچکی در رسیدن به تندیس اسکار یا نامزدشدن برای پیروزی در این رقابت داشتهاند؛ «باد صبا»، «کاروانها»، «بچههای آسمان»، «جدایی نادر از سیمین» و «فروشنده» جزو فیلمهای افتخارآفرین ایران در این مراسم هستند. همچنین باربت شرودر، اصغر فرهادی، حسین امینی، داریوش خنجی، ری آقایان، کامی عسگر، حبیب زرگرپور و تلخون حمزوی از هنرمندانی هستند که بهعنوان یک ایرانی، در این فستیوال بینالمللی درخشیدهاند. تا چندسالپیش میشد حدس زد کدام فیلم، از جدال اسکار سربلند بیرون میآید؛ اما سهچهارسالی هست که عادت کردهایم درست لحظه اعلام نام گزینه برنده، سورپرایز شویم. امسال هم بهرغمِآنکه منتقدین درابتدایِامر گمان میکردند که آثاری همچون «لیدیبرد»، «دانکرک» و «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری»، شانس بیشتری برای دریافت اسکار بهترینفیلم دارند؛ اما اعضای آکادمی، به آخرینساخته گیرمو دلتورو رویِخوش نشان دادند و «شکل آب» را شایسته اینعنوان دانستند؛ فیلمی که در گلدن گلوب و چند جشنواره سینمایی دیگر نیز نظرهای بسیاری را بهخود جلب کرد. نامزدی اینفیلم در ١٣رشته برای تصاحب تندیسهای اسکار، باعث شد تا اساسا حس کنیم نظر داوران نودمیندوره اینجایزه سینمایی، نسبتبه آثار فانتزی، مثبتتر است. اسکار بهپایان رسید و اماواگرهای آن شروع شد و بازهم بازار گزارش اشتباهات و ناداوریها و... دراینمورد داغ است. برایِمثال، در تازهترین گزارش OSGA میخوانیم: «عموم تحلیلگران صنعت سینما معتقدند که نقشآفرینی تیموتی شلمی در فیلم مرا بهنام خود بخوان؛ شایستهتر از چرچیلیست که گری اولدمن در تاریکترین ساعت ارائه کرد و او را پسازسالها به اسکار بهترینبازیگر نقش اول مرد رساند». بااینحال، اولدمن با پیروزی در فستیوالهایی همچون بفتا، اسایجی و گلدن گلوب و... یا بهعبارتی ٨٠درصد جشنوارههای سینمایی، اسکاریها را واداشت تا به او رای موافق دهند. شاید یکیازبجاترین انتخابها در اسکار امسال، فرانسیس مکدورمند برای حضور درخشانش در «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» باشد که رقیبی قدرتمند بهنام سیرشا رونان داشت؛ جوانی که با «لیدیبرد» خیلیها را شوکه کرد. بااینهمه گزارش Moviefone اشاره دارد: «مکدورمندی که همیشه خوب بوده بااینفیلم، آنقدر دیدنیست که هیئتِداوران ٥٠درصد جشنوارهها دل به دل او دادند و سرانجام او با نقش زنی که درجهت حقوق انسانی برای زنان قد علم میکند، تندیس اسکار را به خانه برد تا آنرا کنار اسکاری که برای جاندادن به کاراکتر پلیس زن باردار فیلم فارگو گرفته بود، بگذارد؛ اما آیا او واقعا بهتر از سیرشا رونان برای لیدیبرد یا مریل استریپ برای پست بود؟» کریستوفر نولان با «دانکرک» نظرها را بهخود جلب کرد اما یکدفعه تبوتاب فیلم افتاد و او هم مانند فیلمش در ماههای اخیر از دور توجهات خارج شد. امسال نوبت گیرمو دلتورو بود که افسانههای دلربایش همیشه طرفدارانی ویژه داشت. وقتی در گلدن گلوب نگاهها بهسمت او و کار حیرتآورش در «شکل آب» چرخید، انجمن دیجیای نیز رای به کار باشکوه او داد و او که تنها در سهدوره از ٦٥دوره آنجشنواره حضور داشته، سرانجام اسکاریها را بهزانو درآورد. دراینزمینه منتقد نشریه Variety نظری مخالف دارد: «استیون اسپیلبرگ برای رنگ ارغوانی و ران هاوارد برای آپولو ١٣ برنده اینجایزه شده بودند. حتی بن افلک هم دراینرویداد جایزه گرفت؛ اما هیچیک نتوانستند با همانفیلمشان به اسکار نیز برسند. شاید بتوان گفت که حق گرتا گرویک بابت فیلم لیدیبرد بود که اسکار بگیرد؛ حسرت بزرگیست که او را نادیده گرفتند». گفتنیست، مراسم اسکار ٢٠١٨ با اجرای جیمی کیمل در دالبیتئاتر لسآنجلس برگزار شد و برگزیدگان ایندوره معرفی شدند که عبارتند از طراحی صحنه «شکل آب»، فیلمبرداری «بلید رانر ٢٠٤٩»، طراحی لباس «رشته خیال»، تدوین صدا «دانکرک»، میکس صدا «دانکرک»، فیلم کوتاه «کودک صامت»، موسیقی متن اوریجینال «شکل آب»، انیمیشن کوتاه «بسکتبال عزیز»، جلوههای ویژه بصری «بلید رانر ۲۰۴۹»، تدوین فیلم «دانکرک»، طراحی گریم و مو «تاریکترین ساعت»، بازیگر زن در نقش مکمل الیسون جنی برای «من، تونیا»، بازیگر زن نقش اصلی فرانسیس مکدورمند برای «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری»، بازیگر مرد نقش مکمل سم راکول برای «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری»، بازیگر مرد نقش اصلی گری اولدمن برای «تاریکترین ساعت»، فیلم خارجیزبان «زن شگفتانگیز» از شیلی، انیمیشن بلند «کوکو»، مستند «ایکاروس»، مستند کوتاه «بهشت ترافیک در بزرگراه ۴۰۵ است»، آهنگ اوریجینال «مرا بهیاد بیاور» از انیمیشن «کوکو»، فیلمنامه اقتباسی «مرا بهنام خود بخوان»، نوشته جیمز آیووری، فیلمنامه اوریجینال «برو بیرون» نوشته جوردن پیلی، کارگردان گیرمو دل تورو برای «شکل آب» و بهترینفیلم «شکل آب».