کشورهایی با بالاترین سهم نیروی کار در تولید ناخالص ملی
مهرداد ناظری
در بسیاری از کشورها وجود برنامه ساعات طولانی کار درهفته الزاماً بهمنزله بازدهی حداکثری نیست. برایِنمونه، گزارش اخیر «سازمان همکاری و توسعه اقتصادی» OECD)) نشان میدهد که نیروی کار در مکزیک، کره جنوبی و یونان بهنوعی طولانیترین ساعات کاری را درمیان کشورهای جهان دارند؛ بهاینشکل که برمبنایِ دادههای سال 2015؛ کارگران این کشورها سالانه بهترتیب، 2257، 2024 و 2018ساعت فعالیت داشتند اما وقتی صحبت به موضوع بهرهوری نیروی کار میرسد؛ ماجرا بهشکلی متفاوت است. ازاینمنظر، سهم هر نیروی کار بر تولید ناخالص ملی در سال 2017 چنین بود که مکزیکیها تنها 21.6دلار اثرگذاری داشتند؛ اما این رقم برای کرهایها 37دلار و برای یونانیها 38.9دلار برآورد شد. درواقع، مجموعه OECD از شاخص «تولید ناخالص ملی بهازایِ هر ساعت کار» برای اندازهگیری سطح بهرهوری استفاده میکند تا تأثیرگذاری نیروی کار را در همراهی با سایر فاکتورهای تولید، بر توسعه جوامع بسنجد. گزارش مرکز دادهپردازی Forbes بهتاریخِ پنجم فوریه 2019 با استناد به یافتههای این مرکز آورده: «براینمبنا باید گفت که ایرلندیها با سهم 99.5دلاری، در این فهرست در صدر میایستند و دو کشور نروژ و آلمان بهترتیب، با ارقام 83.1 و 72.2دلاری، در ردههای بعدی قرار میگیرند. جالبآنکه، هر سه این کشورها در مقایسه با سایر جوامع، ساعات کاری طولانیتری را نسبت به میانگین تعریفشده، لحاظ نکردهاند. ازسویی، باید گفت که ایده مطرحشده درموردِ چهارروز کاری درهفته نیز نقشی در افزایش بهرهوری نیروی کار و راندمان اقتصادی نخواهد داشت». گفتنیست؛ ایده «چهارروز کاری درهفته» جولای گذشته ازسویِ یک شرکت نیوزیلندی ارائه شد که مدعی بود میتوان با این زمانبندی، نهتنها تعادلی بین اشتغال و زندگی خصوصی افراد ایجاد کرد؛ بلکه باعث افزایش بهرهوری، اعتلای تعهد کاری و کاهش استرس شغلی آنان نیز شد.
ایرلند 99.5
نروژ 83.1
آلمان 72.2
آمریکا 72.0
سوئیس 71.3
فرانسه 69.6
بریتانیا 61.1
استرالیا 58.6
ایتالیا 57.4
اسپانیا 55.2
کانادا 53.5
ژاپن 46.2
یونان 43.8
کره جنوبی 37.0
مکزیک 21.6