پاوو نورمی؛ پرنده فنلاندیِ شکست‌ناپذیر
«پاوو یوهانس نورمی» (متولد 13 ژوئن 1897 و درگذشته 2 اکتبر 1973)؛ قهرمان رشته دو‌و‌میدانی اهل فنلاند است. از او با لقب «فنلاندی پرنده» نام می‌بردند؛ زیرا در سراسر قرن بیستم هیچ حریفی هم‌تراز وی در دوهای با مسافت بالا پیدا نشد. او بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۸ در مسابقات بازی‌های المپیک تابستانی مجموعاً ۱۲ مدال؛ شامل نُه طلا و سه نقره کسب کرد. او 22 رکورد رسمی جهانی را در مسافت‌های 1500متر تا 20کیلومتر به‌نام خود ثبت کرد و در اوج 121 مسابقه در مسافت‌های 800متری به‌بالا، بدون شکست بود. او در‌طول 14سال دوران حرفه‌ای در مسابقات «کراس کانتری» و «10000متر» شکست‌ناپذیر باقی ماند. او در یک خانواده کارگری متولد شد و در 12سالگی مدرسه را رها کرد تا مخارج خانواده‌اش را تأمین کند. در سال 1912، از شاهکارهای المپیک «هانس کولهماینن» الهام گرفت و آغاز به توسعه برنامه آموزشیِ سخت کرد. طی خدمت سربازی، شروع به شکوفایی کرد و رکوردهای فنلاند را در رشته دو‌و‌میدانی در مسیر اولین حضور بین‌المللی در «بازی‌های المپیک تابستانی 1920» به‌ثبت رساند. پس از کسب مدال نقره در ماده 5000متر، در ماده 10000متر و «کراس کانتری» طلا گرفت. در سال 1923، اولین دونده‌ای شد که رکوردهای جهانی هم‌زمان در 5000متر و 10000متر را به‌نام خود ثبت کرد؛ شاهکاری که هرگز تکرار نشد. او رکوردهای جهانی 1500متر و 5000متر را تنها با یک‌ساعت بین دو مسابقه ثبت کرد و در بازی‌های المپیک تابستانی 1924 در کمتر از دو‌ساعت در هر‌دو مسافت مدال طلا گرفت. او که ظاهراً تحت‌تأثیر موج گرمای پاریس قرار نگرفت، در تمام مسابقات پیروز شد و با پنج طلا به خانه بازگشت؛ اگرچه از اینکه مقامات فنلاند از ورود او برای 10000متر خودداری کرده بودند، دلگیر بود. او که پس از تور فراگیرش در ایالات‌متحده در سال 1925 با آسیب‌ها و مسائل انگیزشی دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد، رقبای تازه‌ای به‌نام «ویله ریتولا» و «ادوین واید» پیدا کرد. در «بازی‌های المپیک تابستانی 1928» قهرمانی 10000متر را به‌دست آورد؛ اما برای کسب طلا در دوی 5000متر و دوی 3000متر شکست خورد. توجه خود را به مسافت‌های طولانی‌تر معطوف کرد و رکوردهای جهانی را برای رویدادهایی مانند دوی یک‌ساعته و ماراتن 25مایلی شکست. او قصد داشت همان‌طور‌که «کولهماینن» انجام داده بود، با مدال طلای ماراتن به کارش پایان دهد. در یک پرونده بحث‌برانگیز که روابط فنلاند و سوئد را تیره کرد و جرقه جنگ بین IAAF را برانگیخت، «نورمی» قبل از بازی‌های 1932 توسط شورای IAAF که وضعیت آماتور او را زیر‌سؤال برد، تعلیق شد. دو‌روز قبل از مراسم افتتاحیه، شورا درخواست‌های او را رد کرد. اگرچه او هرگز حرفه‌ای اعلام نشد؛ اما محرومیتش در سال 1934 قطعی؛ و از رقابت‌ها بازنشسته شد. دستاوردها، روش‌های تمرینی و سبک دویدنش، بر نسل‌های آینده دوندگان مسافت‌های میانی و طولانی تأثیر گذاشت.\