اومبرتو اِکو
تولد: 1932 در ایتالیا
این نشانهشناس، فیلسوف، متخصص قرونوسطی، منتقد ادبی و رماننویس ایتالیایی؛ پس از گرفتن مدرک دکترا از دانشگاه «تورینو»، در دانشگاههای «میلان»، «فلورانس»، «بولونیا» و «کولژ دو فرانس» تدریس کرد. او اگرچه بیشتر به رماننویسی معروف است؛ در وهله اول یک نشانهشناس و فلسفهدان است و در برابر بیش از ۴۰ کتاب علمی و صدها مقاله، تنها هفت رمان نوشته است. او را باید یکی از مهمترین و پرکارترین اندیشمندان و روشنفکران قرن بیستم و اوایل قرن بیستویکم؛ نیز از مهمترین زبانشناسان و نشانهشناسان ساختارگرا بدانیم. او از طرفداران گفتوگوی میان شرق و غرب؛ و از هواداران افزایش ارتباطات و فهم متقابل در محیط بینالمللی بود و علاقه بسیاری به زبان بینالمللی «اسپرانتو» داشت. او متون دانشگاهی فراوانی درزمینه فلسفه، نشانهشناسی و نقد ادبی و کتبی برای کودکان نوشت. سیارک «۱۳۰۶۹» بهنام اوست. او در سال ۲۰۰۵ همراه با «راجر آنگل» موفق به کسب «جایزه دستاورد ادبی مجله کنیون ریویو» شد. او در 19 فوریه 2016 در 84سالگی درگذشت.