هم‌افزایی «علم و عمل» در مسیر توسعه کشاورزی
توسعه پایدار بخش کشاورزی، درگروِ «هم‌افزایی علم و عمل» است. این‌امر با تعامل و همکاری بین بخش‌های مختلف ازجمله دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی، نخبگان، کشاورزان و سازمان جهاد کشاورزی محقق می‌شود. به‌گزارش ایرنا؛ بااتکابه این هم‌افزایی می‌توان به اهدافی مانند افزایش تولید، ارتقای بهره‌وری و راندمان تولید، دستیابی به «امنیت غذایی پایدار» و «توسعه صادرات محصولات کشاورزی» دست یافت. دراین‌راستا نشست تخصصی «جهاد کشاورزی، جوان، نخبگان و تولید دانش‌بنیان» با حضور سید علی معتمدی‌پور (رئیس جهاد کشاورزی کهگیلویه‌وبویراحمد)، سید حمدالله اکوانی (رئیس بنیاد نخبگان)، جمعی از نخبگان، محققین و مسئولین مرتبط در استان برگزار شد. توسعه کشاورزی به‌عنوان پایه اصلی اقتصاد جوامع، همواره نیازمند بهره‌وری و تولید دانش‌بنیان بوده است. برای رسیدن به‌این‌هدف، نشست تخصصی «جهاد کشاورزی، جوان، نخبگان و تولید دانش‌بنیان» با هدف هم‌افزایی علم و عمل در مسیر توسعه کشاورزی برگزار شد و در آن، دو موضوع کلیدی بومی‌سازی تحقیقات و استفاده از ظرفیت نخبگان به‌عنوان عوامل اساسی برای توسعه کشاورزی موردبررسی قرار گرفتند. شرایط اقلیمی و جغرافیایی هر منطقه منحصربه‌فرد است و این ویژگی‌ها نقش بسزایی در تحقیقات کشاورزی ایفا می‌کنند. بومی‌سازی تحقیقات، با تطبیق محتوا و رویکرد تحقیقاتی با شرایط محلی، کسب راه‌حل‌های متناسب با نیازها و مشکلات هر منطقه کمک می‌کند. معتمدی‌پور دراین‌نشست، کشاورزی را نگرشی علمی، اقتصادی و اجرایی دانست و بر لزوم دستیابی به فهم مشترک از مسائل بین بخش اجرا و محققین تأکید کرد. وی بومی‌سازی تحقیقات و تصمیم‌گیری براساس نظر نخبگان را برای خروج از کشاورزی سنتی و حرکت سوی کشاورزی علمی ضروری دانست. رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان، نخبگان را بزرگ‌ترین پشتیبان بخش اجرا دانست و حضور آن‌ها در تصمیم‌سازی‌ها را از ضروریات توسعه عمودی کشاورزی عنوان کرد و گفت: «نخبگان با دانش و تخصص خود می‌توانند به‌عنوان موتورهای اصلی در حل مسائل و چالش‌های بخش کشاورزی عمل کنند. این‌افراد می‌توانند با ارائه ایده‌های نوآورانه به بهره‌وری و راندمان بخش کشاورزی افزوده شوند و با آموزش و ارتقاء دانش کشاورزان، سطح دانش و مهارت عاملان این‌حوزه را ارتقا دهند». او سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی را آسان‌تر از سایر بخش‌ها خواند و به عدالت اجتماعی بیشتر، ثبات درآمد بالاتر و اشتغال‌زایی بیشتر دراین‌بخش اشاره کرد. او گفت: «سرمایه‌گذاری در کشاورزی درمقایسه‌با سایر بخش‌ها مانند صنعت، به سرمایه اولیه کمتری نیاز دارد. سرمایه‌گذاری در کشاورزی می‌تواند به توسعه روستایی، ایجاد اشتغال و افزایش درآمد کشاورزان کمک کند و به‌تبع‌آن، عدالت اجتماعی را در جامعه ارتقاء دهد. تقاضا برای محصولات کشاورزی طی زمان ثابت است؛ ازاین‌رو، این‌بخش از ثبات درآمدی بالا برخوردار است. کشاورزی یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های اشتغال‌زا در جهان است. سرمایه‌گذاری دراین‌بخش می‌تواند به ایجاد شغل‌های جدید و پایدار کمک کند. سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی می‌تواند به افزایش تولید محصولات کشاورزی و دستیابی به امنیت غذایی پایدار کمک کند». او به تحولات زیرساختی در بخش کشاورزی استان؛ ازجمله احداث کارخانه‌های خوراک دام، طیور و آبزیان، ارتقاء عملکرد دیم‌زارها، راه‌اندازی زنجیره‌های ارزش گیاهان دارویی و شیلات اشاره کرد و این‌اقدامات را درراستای رسیدن به امنیت پایدار غذایی در دولت سیزدهم خواند. او گفت: «احداث کارخانه‌های خوراک دام، طیور و آبزیان می‌توانند خوراک موردنیاز دام، طیور و آبزیان را با کیفیت و قیمت مناسب تأمین کند. به‌کمک روش‌های نوین کشاورزی مانند دیم بهاره، می‌توان عملکرد مزارع دیم را قابل‌توجه افزایش داد؛ و زنجیره‌های ارزش می‌توانند به افزایش ارزش‌افزوده محصولات، ایجاد اشتغال و توسعه صادرات کمک کنند».