جو لوئیس؛ بمب‌افکن قهوه‌ای!
«جوزف لوئیس بارو» (متولد 13 می 1914 - درگذشته 12 آوریل 1981) با نام مستعار «جو لوئیس»؛ بوکسور سنگین‌وزن اهل «ایالات‌متحده» ملقب به «بمب‌افکن قهوه‌ای» بود. او بین سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۹ در ۲۶ مسابقه به‌مدت ۱۴۰ماه سلطان بلامنازع بوکس جهان بود و یکی از برترین بوکسورهای تمامی ادوار شناخته می‌شود. او در ۲۵ مسابقه متوالی، مدافع عنوان قهرمانی بود. در سال ۲۰۰۵، توسط «سازمان جهانی تحقیقات بوکس» به‌عنوان «بهترین بوکسور سنگین‌وزن در تمام دوران» انتخاب شد و در رتبه شماره اول جهان قرار گرفت. در فهرست «۱۰۰نفر بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین افراد در همه زمان‌ها» مجله RING، «طولانی‌ترین دوره سلطنت را به‌عنوان قهرمان بوکس سنگین‌وزن تاریخ» دارد. تأثیر فرهنگی او در خارج از رینگ، محسوس بود. او به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان اولین فرد آفریقایی-آمریکایی‌تبار شناخته می‌شود که به مقام قهرمانی سراسر کشور در «ایالات‌متحده» دست یافت. نیز نقطه کانونی مبارزات نژادپرستی و ضدِنازی بود که به جنگ جهانی دوم و طی جنگ جهانی منجر شد. نقش مهمی نیز در ادغام بازی‌های گلف و شکستن سد رنگ پوست در ورزش آمریکا در رویداد PGA سال ۱۹۵۲ داشت. فرزند هفتم از هشت فرزند خانواده بود. هردو والدینش فرزندان برده‌های سابق بودند. 12سال اول زندگی خود را در روستایی در «آلباما» گذراند؛ البته از کودکی وی اطلاعات چندانی در دست نیست؛ تنها اینکه از نقص گویش رنج می‌برد و تا شش‌سالگی بسیارکم حرف می‌زد. مادرش تلاش کرد او را به نوازندگی ویولن علاقه‌مند کند؛ اما طبق روایتی؛ او سعی می‌کرد با حمل دستکش بوکس در داخل ویولن خود، علاقه‌اش به بوکس را از مادرش پنهان کند. در اوایل سال ۱۹۳۲ در سن ۱۷سالگی به اولین موفقیت خود دست پیدا کرد. پس‌ازآن، پیروزی‌های آماتور متعددی را کسب کرد و درنهایت «دستکش طلایی» را به‌دست آورد. با پایان کار دوره آماتور، رکورد او ۵۰ بُرد و سه باخت بود که ۴۳ بُرد با ناک‌اوت داشت. در ۶۹ مبارزه حرفه‌ای خود نیز تنها سه باخت داشت. با ۵۲مورد ناک‌اوت، عنوان قهرمانی جهان را از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۹ یدک می‌کشید. دوران او پس‌ازاینکه در ۱۹۵۱ توسط «روکی مارچیانو» شکست خورد، پایان یافت و درپیِ بازنشستگی، دیگر نتوانست عنوان قهرمانی را دوباره کسب کُنَد. در رتبه‌بندی «100 بوکسور برتر سنگین‌وزن تمام دوران» پس از «محمدعلی کلی» در رتبه دوم؛ و در فهرست «برترین بوکسورهای سنگین‌وزن تمام دوران» (متعلق به Box Rec) در رده اول جهان، قبل از «محمدعلی کلی» قرار دارد. او براثر ایست قلبی درگذشت؛ آن‌هم چندساعت پس از آخرین حضور عمومی‌اش در مسابقه قهرمانی سنگین‌وزن «لری هُلمز» و «ترووِر بِربیک». گفته‌اند که «رونالد ریگان» (رئیس‌جمهوری وقت ایالات‌متحده) به‌خاطر او، از قوانین واجدشرایط‌بودن برای دفن در «گورستان ملی آرلینگتون» چشم‌پوشی کرد و این چهره پرافتخار، با تشریفات نظامیِ کامل، در آنجا به‌خاک سپرده شد.