مارک اسپیتز؛ قهرمانی با رکوردی 36ساله
«مارک اندرو اسپیتز» (متولد 10 فوریه 1950) شناگر سابق رقابتی آمریکایی و قهرمان نُه‌بار المپیک است. او موفق‌ترین چهره شنای «بازی‌های المپیک تابستانی 1972 مونیخ» بود و هفت مدال طلا را به‌دست آورد که هریک در زمان خودش رکورد جهانی بود. این دستاورد، رکوردی را ثبت کرد که به‌مدت 36سال به‌طول انجامید؛ تااینکه توسط هم‌وطنش «مایکل فلپس» که هشت طلا در «بازی‌های المپیک تابستانی 2008 در پکن» کسب کرد، شکسته شد. بین سال‌های 1968 و 1972، او نُه طلا، یک نقره و یک برنز (علاوه‌بر پنج طلای پان آمریکا)، 31 عنوان اتحادیه غیرحرفه‌ای‌ای ورزشکاران (AAU) و هشت عنوان انجمن ملی ورزشکاران دانشگاهی (NCAA) را به‌دست آورد. طی آن‌سال‌ها او 35 رکورد جهانی را به‌نام خویش ثبت کرد که دومورد از آن‌ها در آزمایشی و غیررسمی بود. مجله Swimming World در سال‌های 1969، 1971 و 1972 او را «بهترین شناگر جهان» معرفی کرد. او سومین ورزشکاری بود که نُه مدال طلای المپیک را کسب کرد. او اولین فرزند از سه فرزند خانواده بود. اصالت خانواده پدرش اهل مجارستان و اصالت خانواده مادرش اهل روسیه بودند. هنگامی‌که او دوساله بود، خانواده به هونولولو (هاوایی) نقل‌مکان کرد؛ جایی‌که او هرروز در ساحل Waikiki شنا می‌کرد. پدرش در سال 1968 به خبرنگار «تایم» گفته بود: «باید آن پسربچه را می‌دیدید که سمت اقیانوس می‌دوید. انگار می‌خواست خودکشی کند!» در سن شش‌سالگی، خانواده به «ساکرامنتو» (کالیفرنیا) بازگشت و او شروع به انجام رقابت‌هایی در باشگاه شنای محلی کرد. در سن نُه‌سالگی، در باشگاه شنایِ «آردن هیلز» در «ساکرامنتو» با مربی سرشناس؛ «شرم چاوور» تمرین می‌کرد که شخصاً برنده شش مدال المپیک بود. تنها 10سال سن داشت که یک رکورد جهانی در رده سنی و 17 رکورد ملی را ثبت کرد! وقتی‌که 14ساله شد، خانواده‌اش باز نقل‌مکان کردند؛ و این‌بار او به باشگاه شنای «سانتا کلارا» پیوست و توسط مربی خوش‌نامی به‌نام «جورج اف هاینس» آموزش دید. از سال 1964 تا 1968، با این مربی در دبیرستان SCSC و Santa Clara آموزش دید. درطول چهارسال حضور در آنجا، رکوردهای ملی دبیرستان را در هر مسافت داشت. وقتی اولین رکورد جهانی خود را در یک مسابقه کوچک در ماده 400متر آزاد به‌ثبت رساند، در صحنه جهانی شنا شناخته شد. او در اولین مسابقه بین‌المللی خود در «بازی‌های مکابیا» در سال 1965 شنا کرد. پس از «المپیک مونیخ» با‌وجود‌اینکه تنها 22سال سن داشت، از مسابقات بازنشسته شد. البته در 41سالگی، تلاش کرد برای «بازی‌های المپیک تابستانی 1992» بازگردد؛ اما این بازگشت، موفقیت‌آمیز نبود.