مائده‌های زمینی
«مائده‌های زمینی» شاهکاری بزرگ در میان آثار ادبیات فرانسه محسوب می‌شود. «ژید» در‌این‌کتابِ به‌یادماندنی، از شما می‌خواهد به‌دنبال شناخت خویشتن بروید، خود را بشناسید و با خودتان صادق باشید. «بگذار عظمت در نگاه تو باشد؛ نه در آنچه به آن می‌نگری!» این جمله معروف که هریک‌ازما حداقل یک‌بار آن‌را خوانده یا شنیده‌ایم، برگرفته از «مائده‌های زمینی (The Fruits Of The Earth)» است که اثری فلسفی و عارفانه محسوب می‌شود و شما را به خودشناسی تشویق می‌کند. کتاب «مائده‌هاى زمینى» از آثار جوانىِ «ژید» است که در سال 1897 انتشار یافت. البته در زمان انتشارش مورد‌توجه قرار نگرفت و ظرف 10سال تنها 500نسخه فروش داشت! با‌اینکه کتاب «مائده‌هاى زمینى» از نخستین نوشته‌هاى «آندره ژید» محسوب می‌شود؛ اما او تقریباً تمام آنچه را که بتوان اندیشه وی خواند، در‌این‌‌اثر جا داده و هرچه بعداً نوشته، در تعقیب اندیشه‌هایى‌ست که در‌این‌کتاب بیان شده‌اند. مجموعاً ردپایی از تأثیر ادبیات مشرق‌زمین نیز در آثار و اندیشه‌های این نویسنده بزرگ دیده مى‌شود. «ژید» پس از 38سال «مائده‌هاى تازه» را در سال 1935 نوشت که اندکى‌بعد با «مائده‌هاى زمینى» یکجا به‌چاپ رسید. اگر «مائده‌هاى زمینى» را بازگوکننده جوانى نویسنده بدانیم، «مائده‌هاى تازه» کار مردی (نویسنده‌ای) پا‌به‌سن‌گذاشته است که حسرت شور‌و‌شوق گذشته را مى‌خورد؛ اما کنجکاوى و عطش چیزهاى تازه و میل به شناخت در او به‌هیچ‌رو کاستى نپذیرفته است. «مائده‌های زمینی» کتابی در ستایش شادی، شوق به زندگی و غنیمت‌شمردن لحظات است. «ژید» در‌این‌کتاب، خداوند را در همه موجودات هستی متجلی می‌بیند و آزادانه و برخلاف قید‌و‌بندهای رایج، عشق به هستی را مترادف عشق به خداوند می‌داند. او کتابش را «ستایشی از وارستگی» می‌نامد. سبک نوشتاری «مائده‌های زمینی» تاحدی تصنعى محسوب می‌شود؛ اما «ژید» معتقد است در ناتمام‌گذاشتن جمله‌هاىش هیچ تکلفى به‌خرج نداده و هیچ‌یک‌از ناتمامى‌ها بى‌دلیل نیست و حاکى از تفکر اوست. این اثر در فهرست «1001 کتاب که پیش‌ازمرگ باید خواند» نیز گنجانده شده است.