جنگ و صلح
«جنگ و صلح» اثر «لئو تولستوی»؛ یکی از بزرگ‌ترین آثار ادبیات روسی و از مهم‌ترین رمان‌های ادبیات جهان به‌شمار می‌رود که اوضاع تاریخی و اجتماعی روسیه را طی سال‌های 1805 تا 1820 به‌تصویر میکشد؛ یعنی یک فاصله زمانی 15ساله از زندگی قهرمانان خود را دربرمیگیرد. وقایع این رمان، بر بستر دو جنگ بزرگ بین روسیه تزاری به‌سرکردگی «تزار الکساندر» و دولت فرانسه به‌رهبری «ناپلئون بناپارت»؛ و یک دوره فترت کوتاه بین این دو جنگ، جریان دارد. کتاب «جنگ و صلح» (War and Peace)، یکی از آثاری‌ست که باید حتماً تا پیش از مرگ بخوانیدش. این شاهکار محبوب درباره جنگ، زندگی، انسان و مفاهیم عمیق دیگری صحبت می‌کند که انسان با آن‌ها در جنگ و صلحی ابدی‌ست. «جنگ و صلح» در روزگاری روایت می‌شود که روسیه درگیر جنگ با «ناپلئون بناپارت» است. این جنگ سخت که تأثیرات فراوانی بر زندگی شخصیت‌های گوناگون این کتاب دارد، در آخر، به صلح منجر می‌شود؛ اما زخم‌هایی به‌جا می‌گذارد که ترمیم‌شدنی نیستند! کتاب «جنگ و صلح» را می‌توان به چهار بخش اصی تقسیم کرد: بخش اول کتاب، به توصیف روابط شخصیت‌های اصلی با هم می‌پردازد. همین‌طور روایاتی درباره شرایط پیش از جنگ «ناپلئون» و روسیه، واکنش انسان‌های مختلف با‌توجه‌به جایگاه و موقعیتشان به تهدید جنگ و آمادگی آن‌ها در‌بر‌دارد. بخش دوم اثر درباره تأثیرات جنگ بر زندگی عادی افراد با موقعیت‌های گوناگون است. ارتشیان، اشراف‌زادگان، مردم عادی و ... هریک به‌نحوی درگیر عواقب جنگ شده و توصیف رئالیستی رنج آن‌ها به‌قلم نویسنده میخکوب‌کننده است! در بخش سوم، شاهد تلاش افراد مختلف برای ایجاد صلح هستیم و می‌بینیم که بازگشت از جنگ، چطور انسان‌ها را تغییر می‌دهد. در بخش چهارم کتاب نیز شاهد دوران پس از جنگ هستیم. حالا بیشتر مردم، آن‌قدر از جنگ تأثیر گرفته‌اند که زندگی را جور دیگر ببینند و زندگی کنند. بله؛ جنگ همیشه ردی سرخ و عمیق از خود به‌جای می‌گذارد.