بابا لنگدراز
«بابا لنگدراز»؛ اثر مطرح و ماندگار «وبستر»، مجموعه نامه‌هایی‌ست که دختری جوان به‌نام «جودی» برای قیم گمنامِ خویش می‌نویسند و در آن، از زندگی و احساسات خود می‌گوید. نویسنده در‌این‌رمان، علاوه‌بر روایت یک داستان عاشقانه؛ شما را با دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعیِ خود آشنا می‌کند. شخصیت اصلی رمانِ جذاب و خواندنی «بابا لنگدراز» (Daddy Long Legs) «جودی آبوت» است که به‌عنوان دختری باهوش و دوست‌داشتنی شناخته می‌شود. او تا 18سالگی، در پرورشگاه زندگی می‌کند؛ تا‌اینکه روزی، یکی از خیرین پرورشگاه، تصمیم می‌گیرد «جودی» را به دانشگاه بفرستد. «جودی» که دختر شاد و سرزنده‌ای‌ست، در دانشگاه فاصله فرهنگی خود با جامعه اطرافش را بیشتر احساس می‌کند و در‌تلاش است آن‌را جبران کُنَد. قیمِ «جودی»، فردی ناشناس است و تمایلی ندارد هویتش برای فرزندخوانده‌اش فاش شود. این خیرِ ناشناس، از «جودی» خواسته تا هر‌روز برایش یک نامه بنویسد؛ و عمده رمان «بابا لنگدراز» در‌واقع، نامه‌های «جودی» به این مرد خَیر و ناشناس است. او نیز در‌این‌نامه‌ها از احساسات، اتفاقات روزمره، هیجانات روزهای جدید و ... می‌نویسد و از دنیایی جدید می‌گوید که فرسنگ‌ها با آنچه در پرورشگاه دیده، متفاوت است. شما در لحظه‌به‌لحظه زندگیِ این دختر، او را همراهی می‌کنید؛ «جودی» برای اولین‌بار عشق را تجربه می‌کند و نیز قدم به‌سوی نویسندگی برمی‌دارد و شما به‌عنوان خواننده این رمان، شریک هیجانات و احساسات این دختر جوان می‌شوید. از‌طرفی هم شاهد تغییر شخصیت «جودی» از «نوجوانی بی‌تجربه» به «دختری مستقل» خواهید بود و این تغییر، به‌خوبی در نامه‌هایش منعکس و احساس می‌شود. «جین وبستر» در رمان «بابا لنگدراز» علاوه‌بر جنبه‌های احساسی و لطیف انسانی مثل مهربانی، بخشش، نوع‌دوستی، صبر و پایداری و ...؛ به مسائلی نظیرِ حقوق زنان در اجتماع، آزادی‌خواهی و بیان دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی نیز می‌پردازد. از خصوصیات سبک این نویسنده این‌است‌که مخاطبانش در محدوده سنی خاصی قرار نمی‌گیرند. از این دیدگاه: شیوه نگارش «وبستر» بسیار شبیه «مارک تواین» است.