اسطوره‌های موسیقی به‌روایتِ Rollingstone

جَنیس جاپلین؛ اسطوره‌ای با دو آلبوم!
«جَنیس لین جاپلین» (19 ژانویه 1943-4 اکتبر 1970) خواننده و ترانه‌سرا آمریکایی و از نمادین‌ترین و موفق‌ترین نوازندگان راکِ دوران خود بود که به‌خاطر توانمندی‌اش در ارائه آوازهای مِتزوسوپرانو و حضور پرانرژی‌اش روی صحنه مورد‌توجه قرار گرفت. او در سال 1967 با خوانندگی در یک گروه سایکدلیک راک به‌نام Big Brother and the Holding Company در جشنواره «پاپ مونتری» به‌شهرت رسید. کارش را با آن‌ها بعد از دو آلبوم پایان داد و فعالیت‌هایش به‌شکل انفرادی ادامه یافت. با قطعات Down on Me و Piece of My Heart موفقیت بسیاری کسب کرد و درحالی‌که همه منتظر آثار بیشتری از او بودند، بعد از ارائه دو آلبوم سولو (I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama! و Pearl) به‌ترتیب در سال‌های 1969 و 1971، در‌اثرُ اِوردُز در سن 27‌سالگی درگذشت. درواقع،‌ دومین آلبومش سه‌ماه بعد از مرگش منتشر شد. او به‌شکل نمادین در سال 1995 به «تالار مشاهیر راک‌اند‌رُول» راه یافت. فروش آثار او به 18.5میلیون‌نسخه رسید و از پرفروش‌ترین هنرمندان بود.