اسطوره‌های موسیقی به‌روایتِ RollingStone
ژوآو ژیلبرتو؛ افسانه ژانر «بوسا نووا»
«ژوآو ژیلبرتو دو پرادو پریرا دی اولیویرا» (10 ژوئن 1931-6 ژوئیه 2019) گیتاریست، خواننده و آهنگساز برزیلی؛ و یکی از پیشگامان نوازندگیِ «بوسا نووا» (کلمه‌ای به‌زبان پرتغالی و به‌معنای «گرایش نو». ترکیبی بود با‌کلام از موسیقی سامبا و جَز. این سَبک، طرفداران بسیاری در میان موسیقی‌سازان، جوانان و دانشجویان پیدا کرد. اگرچه فقط مدت شش‌سال فعال بود؛ اما توانست قطعات ارزشمندی به گستره موسیقی جَز اعطا کند) در اواخر دهه 50 به‌شمار می‌رفت. در سرتاسر جهان، او را اغلب «پدر بوسا نووا» می‌نامند و در زادگاهش او را O Mito (افسانه) لقب داده‌اند. در سال 1965، به‌خاطرِ آلبوم Getz/Gilberto جایزه «گِرَمی» را به‌عنوان «آلبوم سال» دریافت کرد که درواقع، اولین آلبوم جُز بود که دراین‌جشنواره دراین‌بخش برنده می‌شد. همچنین برنده بهترین آلبوم سازهای جُز (فردی یا گروهی) و بهترین آلبوم مهندسی‌شده غیر‌کلاسیک شد. با آلبوم Amoroso در 1978 در بخش بهترین اجرای آواز جَز نامزد «گِرَمی» و در سال 2001 با João voz e violão برنده بهترین آلبوم جهان شد.