زیاده‌خواهی ترامپ در روابط خارجی به‌روایت نشریه «آتلانتیک»
پرشنگ خاکپور: «آتلانتیک» در تحلیلی بااشاره‌به نشانه‌هایی از رویکرد قلدرمآبانه در سیاست خارجی دولت آتی آمریکا تأکید کرد: «دونالد ترامپ» بازی خطرناکی را آغاز کرده و چشم‌انداز بین‌المللی دوره دوم او، رهبران خارجی جهان و به‌طور ویژه سیاستمداران کانادایی را در موقعیت دشوار و سردرگمی فزاینده‌ای قرار داده است. این رسانه تحلیلی بااشاره‌به کنفرانس خبری اخیر (روز سه‌شنبه) دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا که با تمرکز بر رویکرد دور دوم او در سیاست خارجی برگزار شد، نوشت: یکی از موضوعات این کنفرانس «استفاده از زور و فشار» بود: او استفاده از ارتش برای تصرف کانال پاناما یا تصاحب گرینلند را رد نکرد و به ایده استفاده از «فشار اقتصادی» برای وادارکردن کانادا به فعالیت به‌عنوان یک کشور آمریکایی تأکید کرد. آتلانتیک باتأکیدبر نمادین‌بودن برخی ایده‌های او مانند پیشنهاد تغییر نام «خلیج مکزیک» به «خلیج آمریکا» افزود: به‌نظر می‌رسد از دیدگاه او کشورهای خارجی یا همسو با «دونالد ترامپ» و آماده همکاری با منافع آمریکا درنظر گرفته می‌شوند و یا علیه او هستند. نشریه «آتلانتیک» در تحلیلش، موقعیت دشوار «جاستین ترودو» نخست‌وزیر کانادا را به‌عنوان یک نمونه از سردرگمی رهبران خارجی نسبت به زورگویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا تشریح کرد و ادامه داد: ترامپ در ماه‌های اخیر تهدید کرده بود که تعرفه‌های ۲۵ درصدی را بر کانادا اعمال خواهد کرد و از طعنه زدن به ملت لذت می‌برد. وی همچنین درمورد پیوستن کانادا به ایالات‌متحده، به‌عنوان پنجاه‌ویکمین ایالت آمریکا صحبت و نخست‌وزیر این‌کشور را «فرماندار ترودو» خطاب می‌کند. تقریباً بلافاصله پس‌ازاینکه ترودو استعفای خود را اعلام کرد، ترامپ در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» نوشت دلیل استعفای ترودو را علاقه مردم کانادا به پیوستن به ایالات‌متحده و تبدیل‌شدن این‌کشور به یکی از ایالت‌های آمریکا عنوان کرد. آتلانتیک ریشه استعفای نخست‌وزیر کانادا را در عواملی عنوان کرد که سال‌ها او را آزار می‌داد: کانادا از تورم بالا و هزینه‌های بالای زندگی آسیب‌دیده و ترودو نیز با واکنش‌های منفی درمورد مهاجرت مواجه شده بود. به‌رغم چندسال‌اول دوره ترودو که با پیروزی‌های سیاسی (و شهرت بین‌المللی) وی همراه شد، مجموعه‌ای از رسوایی‌های اخلاقی و شخصی را نیز برای او به‌همراه داشت. محبوبیت او در ماه‌های اخیر کاهش یافته و به‌نظر می‌رسد تلاش‌های ترودو برای حفظ روابط خوب با ترامپ، ازجمله دیدار با او در مارآلاگو، به گمانه‌زنی‌ها میان برخی کارکنانش مبنی‌براینکه او برای نخست‌وزیری کانادا در دوره دوم ترامپ مجهز نیست، تأثیر بسزایی داشت. در بخشی از تحلیل «آتلانتیک» آمده: به‌نظر می‌رسد رویکرد ترامپ در دوره بعدی ریاست جمهوری خود چالش جدیدی را برای ترودو ایجاد کرده است. اگر موقعیت سیاسی داخلی ترودو کمی قوی‌تر بود، این‌احتمال وجود داشت که او روی یک سیاست تقابلی قمار کند، رویکردی که شاید به‌سود اقتصاد کانادا نبود، اما برای بقای خودش خوب بود. این تحلیل در مثال دیگری از سردرگمی رهبران خارجی نسبت به چگونگی واکنش در برابر دولت دوم ترامپ موقعیت «کلودیا شینبام» رئیس‌جمهوری مکزیک را تشریح کرده و نوشت: به‌نظر می‌رسد وی نیز درحال‌عبور از معضل مشابهی مانند ترودو است. او ابتدا درپاسخ‌به هشدارهای ترامپ تهدید کرد، تعرفه‌های مقابله‌جویانه‌ای را اعمال خواهد کرد؛ اما سپس در عقب‌نشینی آشکار اظهار داشت که امکان جنگ تعرفه‌ای با آمریکا وجود ندارد. آتلانتیک درپایان بااشاره‌به تصمیم دشوار دولت آتی کانادا میان همراهی با ترامپ توأم با سرزنش‌های داخلی و یا مخالفت توأم با احتمال شکست در برابر دولت آینده آمریکا افزود: شاید ترامپ درحال‌حاضر از استعفای ترودو خوشحال باشد اما واقعیت آن‌است‌که رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا کار را برای روابط سازنده با کانادا در آینده دشوارتر می‌کند. ایرنا