کشورهایی که بیشترین امکانات را برای کم‌توان‌ها دارند
شهلا اسلامی
یک‌میلیاردنفر یا به‌عبارتی ١٥درصد جمعیت جهان، دچار شکلی از کم‌توانی هستند و آمارهای جهانی نشان می‌دهد که شیوع کم‌توانی و ناتوانی جسمی در کشورهای درحال‌توسعه بیشتر است. این‌ها بخشی از گزارش سالانه سازمان بهداشت جهانی موسوم به WHO منتشره به تاریخ ٢٩ مارس ٢٠١٧ است. در ادامه این گزارش می‌خوانیم که بین ١١٠ تا ١٩٠میلیون‌نفر از همین‌گروه، دچار سطح شدیدی از کم‌توانی بوده و برای‌همین، در انجام امور عادی و روزمره دچار مشکلات عدیده می‌شوند. حال، درنظر بگیرید که این جمعیت که حدود یک‌پنجم معلولین جهان را تشکیل می‌دهند، قرار باشد در سطح جامعه تردد کنند و امکان مناسبی برایشان وجود نداشته باشد. این یعنی بخش قابل‌توجهی از مردم کشورهای مختلف، به‌ناچار باید از عادی‌ترین حقوق شهروندی صرف‌نظر کنند. دراین‌راستا، کشورهایی سعی کرده‌اند با طراحی مهندسی و فکرشده شهرهای خود، گامی در‌جهت بهبود شرایط کم‌توان‌ها و معلولان بردارند؛ مسئله‌ای که باعث شده از‌سوی برخی کارشناسان با نام Accessible Cities معروف شوند. سایت اطلاع‌رسان SpinTheGlobe بر‌پایه گزارش ٣٠ دسامبر ٢٠١٦ منتشره از‌سوی مؤسسه غیر‌انتفاعی Scope به‌عنوان یکی از مجموعه‌های فعال در حوزه بهبود شرایط زیست اجتماعی افراد کم‌توان جسمی جهان، به شهرهایی در جهان اشاره کرده است که بیشترین امکانات رفاهی عمومی و شهروندی را برای این‌بخش از جامعه ایجاد کرده‌اند. سیدنی در استرالیا، در مقام نخست قرار دارد؛ مثلاً کافی‌ست سری به موزه‌ها و سایر مراکز مهم تفریحی این شهر بزنید تا متوجه این‌موضوع شوید که در طراحی این اماکن، چقدر به راحتی افراد کم‌توان نیز فکر شده. این‌مسئله در‌مورد فروشگاه‌ها، غذاخوری‌ها و سیستم حمل‌ونقل شهری هم لحاظ شده است. حتی یک سازمان تاکسی‌تلفنی ویژه به‌نام Zero200 برای معلولان در سطح شهر فعال است.
١. سیدنی؛ استرالیا
٢. ونکوور؛ کانادا
٣. ریکیاویک؛ ایسلند
٤. لاس‌وگاس؛ آمریکا
٥. برلین؛ آلمان
٦. سنگاپور؛ سنگاپور
٧. دوبلین؛ ایرلند
٨. وین؛ اتریش
٩. اوسلو؛ نروژ
١٠. ورشو؛ لهستان