زنبورهای سرخ قاتل هم آمدند

در هفته‌ای که گذشت، خبری نگران‌کننده بر روی سایت‌های خبری مهم جهان نقش بست که زنبوری قاتل با رنگ قرمز نیز برای جنگ با انسان‌ها و کشتن زنبورهای عسل اعلام موجودیت کرده و در وهله نخست، در آمریکا قد علم کرده و چه‌بسا به‌مانند ویروس کرونا به جنگ همه جهان هستی، اقدام کند. دراین‌صورت اوضاع و احوال این‌روزهای جهان آن‌قدر خوب و نیکو بود و سایه منحوس کرونا، جوری بر جهان گسترده شده است که یک زنبور هم به درازای پنج‌سانتی‌متر و با هیبت بدمنظر، نیز انسان‌ها را مورد آزار قرار دهد؛ یعنی دنیای ما آن‌قدر ایدئال بود که در پوست خود نمی‌گنجیدیم و آقا زنبور قرمزه هم به مهمانی ما آمده است و به قول شاعر، «گل بود به سبزه نیز آراسته شد». دراین‌صورت جهان ما را چه می‌شود؟ ابرقدرتانی که هرروز قمری به ماه می‌فرستند و همه‌روز ماهواره‌ای به فضا و هر ساعت از موشکی جدید و ویرانگر پرده‌برداری یا رونمایی می‌کنند و جنگ قدرت را سرلوحه اقدامات خود کرده‌اند، آیا برای یک‌روز یا یک‌ساعت یا حتی یک‌ثانیه، پیش خود و خدای خود از این‌همه اقداماتی که به جنگ ادامه حیات بشری رفته است، غافل شده‌اند. یک‌بار به ندای درون خود باعنایت‌به‌اینکه خداوند انسان را با سرشت و فطرت پاک راهی زندگی کرده و امید داشته است که این مخلوق، نیات نیکوی خالق خود را بفهمد و بداند و سپاس آن‌را با خدمت به خلق به‌جای بیاورد، که اگر چنین می‌بود، همه‌روزه شاهد و ناظر نبودیم که ابرقدرت‌ها، با هزاران خدعه و نیرنگ به فکر چپاول و نابودی سایرین نمی‌افتادند. کره خاکی را رها کرده به فکر تسخیر فضا و سایر کرات آسمانی افتاده‌اند. بیش از چهارماه است که ویروس کرونا همه‌روزه صدها قربانی می‌گیرد، کانون خانواده‌ها را متزلزل کرده و میلیون‌هانفر را به دام انداخته و اقتصاد این کره خاکی را نشانه رفته است؛ به‌نحوی‌که جهان هستی را به مخاطره انداخته است و دست بر قضا هنوز هیچ کشوری موفق نشده علاج این مشکل را کند؛ یعنی بشر که خود را اشرف مخلوقات می‌داند از پس یک ویروس یک‌صدم‌میلی برنیامده؛ تاجایی‌که در برابر یک ویروس به زانو درآمده است. چقدر زیبا می‌شد که کشورهای پیشرفته و مدعی، تنها برای مبارزه با این ویروس یک همکاری مشترک را ترتیب می‌دادند و از فکر فضا و تسخیر کرات آسمانی غافل می‌شدند و با همفکری و همیاری، درپی یافتن یک راه درمان برای کروناویروس برمی‌آمدند؛ چراکه به‌طورقطع، به‌یقین اگر دانشمندان و پزشکان بالای جامعه این کشورهای بزرگ، افکار و اندیشه‌های خود را به اشتراک می‌گذاشتند و دست از خودخواهی می‌کشیدند، چه‌بسا ویروس کرونا تاکنون از بین رفته بود و در گرفتاری‌های ناشی از آن، دست‌وپا نمی‌زدیم و اینک یک حشره موذی پنج‌سانتی‌متری در کشوری بزرگ چون آمریکا، اظهار وجود نمی‌کرد و احیاناً رفته‌رفته از مرزهای آمریکا راهی سایر کشورها نمی‌شد. اینک ما به‌عنوان مردم یک کشور اسلامی که در واپسین روزهای پرخیر و برکت ماه مبارک رمضان هستیم، از خدای خوبی‌ها به درگاهش به استغاثه می‌نشینیم که همه مردم روی این کره خاکی به‌خصوص مسلمانان جهان و به‌ویژه هم‌وطنان عزیزمان مصون از هر گزند و آسیبی روزگار را با خوبی و خوشی سپری کنند و هیچ بلیه و بلیاتی دامن مردم عزیز و خداجوی ما را نگیرد. همچنان امیدوارم که کشور عزیز ما همیشه و همواره سرفراز و پایدار بماند.