خودکارسازی؛ عامل ازدست‌رفتن 73میلیون شغل
تحول سریع هوش مصنوعی و رُبات‌ها، می‌تواند تا سال 2023، تنها در «ایالات‌متحده» امنیت شغلی 73میلیون‌نفر را به‌خطر بیندازد. طبق گزارش اخیر مجموعه تحلیل بازار McKinsey؛ این ازدست‌رفتن‌های شغلی درتقابل‌با افزایش تولید، رشد اقتصادی و سایر عوامل مؤثر بر بازار، به‌نوعی «متعادل» می‌شود. هرچند حفظ «اشتغال کامل» (هر جوینده شغل، طبق ساعات کاریِ موردنیازش، از دستمزد منصفانه نیز برخوردار باشند) دراین‌شرایط احتمالاً چالش‌برانگیز خواهد بود؛ زیرا اقتصاد و بازار کار، نیاز به ترمیم اساسی دارد. روندِ خودکارسازیِ پله‌پله، تا موعد موردنظر می‌تواند باعث ازدست‌رفتن 39میلیون شغل شود؛ اما اگر این‌رویه سریع اتفاق بیفتد، این‌رقم به 73میلیون شغل خواهد رسید. درپیِ این اتفاق، احتمالاً تقریباً 20میلیون‌نفر از افراد صاحب شغل باید به تغییر تن بدهند؛ یعنی وارد محیط‌های شغلی مشابه در پُست‌های جدید شوند که نیاز به مهارت‌های متفاوتی دارند. بااین‌وجود، سهمِ قابل‌توجه از نیروهای کار در «آمریکا» و سایر جوامع پیشرفته متعلق به نیروهای کاریِ نیازمندِ باز‌آموزی‌‌ست. تسریع روند خودکارسازی در «چین» و «هند» می‌تواند به‌ترتیب، 236میلیون و 120میلیون شغل را تحت‌تأثیر قرار دهد. بدترین سناریو در «ژاپن»، احتمال حذف 30میلیون شغل است. «مکزیک» باید 18میلیون شغل جایگزین ایجاد کند؛ درحالی‌که این‌عدد برای «آلمان» 17میلیون است. مشاغلی که دراین‌فرآیند، با تهدید بیشتری مواجه‌اند را آن‌هایی تشکیل می‌دهند که نیاز به مهارت‌های فیزیکی دارند؛ مانند فعالان در بخش‌های غذایی یا کنترل‌کنندگان ماشین‌آلات. مشاغلی هم که کمتر با تهدید مواجه‌اند، در گروه‌های فکری قرار دارند؛ مانند مدیران، مهندسان، دانشمندان، معلمان؛ یا متخصصان لوله‌کشی.