قتلهای رُباتیک بهشیوه زخمزدن بر احساسات!
گزارش YaleNews بهتاریخِ 24 فوریه 2022، بهشیوهای دیگر درمورد نقش رُباتها در افزایش مرگومیر نیروهای کار میپردازد و مینویسد: یک مطالعه جدید، شواهدی از ارتباط عِلٌی بین خودکارسازی و افزایش مرگومیر در بزرگسالان (سِن کار)، پیدا میکند که عمدتاً ناشی از افزایش «مرگهای ناشی از ناامیدی» است. براساس مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاههای «ییل» و «پنسیلوانیا» انجام شده است، خودکارسازی بخش تولید «ایالاتمتحده» (رُباتهایی که در کف کارخانهها جایگزین افراد میشوند)، به افزایش نرخ مرگومیر میان بزرگسالان دامن میزند. این مطالعه که در 23 فوریه در ژورنال Demography منتشر شد، شواهدی مبنیبر ارتباط بین خودکارسازی و افزایش مرگومیر یافت که «مرگهایی با دلیل ثانویه» مانند خودکشی و مصرف اُوردُز مخدر است. اینامر بهویژه درمورد مردان و زنان 45 تا 54ساله صادق است؛ اما محققان همچنین شواهدی مبنیبر افزایش مرگومیر در گروههای سنی و جنسی متعدد بهدلایل مختلفی مانند سرطان و بیماری قلبی پیدا کردند. محققان نتیجه گرفتند: سیاستهای عمومی؛ ازجمله برنامههای شبکه ایمن اجتماعی قوی، حداقل دستمزد بالاتر و محدودیت عرضه نسخهای افیون، میتواند آثار خودکارسازی بر سلامت جامعه را کاهش دهد. برای دههها، تولیدکنندگان در «آمریکا» بهجهتِ رقابت در بازار جهانی، به خودکارسازی رو آوردهاند؛ اما این ابتکارعمل، تعداد «مشاغل باکیفیت دردسترس بزرگسالان بدون مدرک دانشگاهی» را کاهش داده است؛ یعنی همان گروهی که در سالهای اخیر با افزایش مرگومیر مواجه شدهاند. «رورک اوبراین»؛ نویسنده اصلی تحقیق و استادیار جامعهشناسی در دانشکده هنر و علوم «ییل»، میگوید: «تحلیل ما نشان داد که خودکارسازی مستقیماً (ازطریق کاهش اشتغال، دستمزدها و دسترسی به مراقبتهای بهداشتی) و نیز غیرمستقیم (ازطریق کاهش نشاط اقتصادی در جامعه)، به سلامت افراد آسیب وارد میکند». از سال 1980، نرخ مرگومیر در «ایالاتمتحده» با سایر جوامع پردرآمد، متفاوت است. امروزه آمریکاییها بهطورمتوسط «سهسال» زودتر از همتایان خود در سایر کشورهای ثروتمند، میمیرند. خودکارسازی، منبع اصلی کاهش مشاغل تولیدی «ایالاتمتحده» (همراه با سایر عوامل) است؛ ازجمله رقابت با تولیدکنندگان در «چین» و «مکزیک» که هزینههای کار کمتری دارند. تحقیقات قبلی نشان داده است استفاده از رُباتهای صنعتی باعث ازبینرفتن 420هزار تا 750هزار شغل طیِ دهههای 1990 و 2000 شد؛ که اکثریت آنها، در بخش تولید بودند. برای درک نقش خودکارسازی در افزایش مرگومیر، «اوبراین» و همکارش (الیزابت اف.) ایناقدامات را با دادههای گواهی مرگ اینکشور درهماندوره زمانی ترکیب کردند تا اثر عِلٌی خودکارسازی را بر مرگومیر بزرگسالان در سِن کار، در سطح شهرستان و برای انواع خاصی از مرگها تخمین بزنند. طبق این مطالعه؛ هر رُباتِ جدید بهازای هر 1000 کارگر، منجر به حدود هشت مرگ اضافی بهازای هر 100هزار مرد 45 تا 54ساله و نزدیک به چهار مرگ اضافی بهازای هر 100هزار زن در همان گروه سنی شده است. تجزیهوتحلیل نشان داد که خودکارسازی باعث افزایش قابلتوجه در خودکشی میان مردان میانسال و مرگومیر ناشی از مصرف بیشازحد موادمخدر میان مردان در تمام سنین و زنان 20 تا 29ساله شده است. محققان شواهدی را نیز کشف کردند که مشاغل ازدسترفته و کاهش دستمزد ناشی از خودکارسازی را با افزایش قتل، انواع سرطان و بیماریهای قلبی-عروقی در گروههای سنیِ خاص مرتبط میکند. آنها حوزههای سیاستی را بررسی کردند که میتواند آثارِ مضر خودکارسازی را کاهش دهد؛ و دریافتند برنامههای قوی شبکه ایمنی اجتماعی (مانند Medicaid) و مزایای بیکاری در سطح ایالت، آثارِ خودکارسازی را در میان مردان میانسال؛ بهویژه مرگومیر ناشی از خودکشی و مصرف بیشازحد مخدر، تعدیل میکند. سیاستهای بازار کار همچنین تأثیرات خودکارسازی را بر مردان میانسال کاهش میدهد: طبق این مطالعه؛ تأثیرات خودکارسازی در ایالتهای دارای قوانین «حق کار» که به نرخهای پایینتر عضویت در اتحادیهها کمک میکند و نیز ایالتهایی با حداقل دستمزد پایینتر، آشکارتر بود. این مطالعه شواهدی را نشان داد که تأثیر خودکارسازی بر مرگومیر ناشی از مصرف بیشازحد مخدر میتواند در مناطقی که سرانه بیشتری از مواد افیونیِ تجویزی دارند، بیشتر باشد. «ونکا تارمانی» (یکی از نویسندگان این مطالعه) میگوید: «یافتههای ما بر اهمیت سیاستهای عمومی درحمایتاز افرادیکه شغل خود را از دست دادهاند یا دستمزدهای خود را بهدلیل خودکارسازی، کاهش میدهند، تأکید دارد. یک شبکه ایمنی اجتماعیِ قوی و سیاستهای بازار کار که کیفیت مشاغل موجود برای «کارگران بدون مدرک دانشگاهی» را بهبود میبخشد، ممکن است به کاهش مرگومیر ناشی از ناامیدی و تقویت سلامت عمومی جوامع؛ بهویژه آنهاییکه در مرکز صنعتی کشور ما هستند، کمک کند».