5 دی؛ سالروز زمین‌لرزه بَم
پنجم دی ۱۳۸۲ زمین‌لرزه‌ای به‌بزرگی ۶.۳درجه در مقیاس ریشتر و به‌مدت ۱۳ثانیه شهرستان «بم» و حوالی آن در ۲۰۰کیلومتری جنوب‌شرقی شهر «کرمان» را لرزاند. طبق آمار رسمی؛ تعداد جان‌باختگان این زلزله ۲۶هزار و ۲۷۱نفر اعلام شد. قبل از این، شهر «بم» 90هزار جمعیت داشت که طبق بعضی ادعاها؛ در جریان زمین‌لرزه فقط یک‌سوم از آنان زنده ماندند. گرچه این ادعا تائید نشد؛ اما نباید از یاد برد که حتی از زاویه آمارهای رسمی نیز فاجعه‌ای فراموش‌ناشدنی‌ست. در‌اثر این حادثه ۹۰درصد از سازه‌های شهر «بم» به‌کلی تخریب شدند. «ارگ بم» که با ۲۵۰۰سال قدمت، بزرگ‌ترین سازه گِلی جهان بود و میراث گران‌بهای تاریخی به‌شمار می‌رفت، به‌کل ویران شد. این فاجعه، صحنه‌هایی از همدلی و هماهنگی مردمی را در‌پی داشت و سیل کمک‌های دولتی، مردمی و خارجی به‌سوی این‌شهر سرازیر شد. در کنار ۲۵میلیون و ۵۰۰هزار‌دلاری که نقدی به «بم» اهدا شد، «بانک جهانی» نیز ۲۲۰میلیون‌دلار وام برای بازسازی «بم» اختصاص داد. کانون زمین‌لرزه (طبق اطلاعات کسب‌شده از لرزه اصلی و پس‌لرزه‌ها توسط لرزه‌نگارها و شتاب‌نگارهای مستقر در بم) در محدوده «بم» واقع بوده است. براساس بررسی‌ها؛ بخشی از «گسل بم» که از کنار شهر «بم» عبور می‌کند، در‌این‌زلزله فعال شد. با‌توجه‌به این واقعیت که ایران، از جمله «۱۰ کشور بلاخیز در جهان» به‌شمار می‌رود و هر‌سال جان هزاران انسان در توسعه اقتصادی، اجتماعی کشور سهمی بسزا دارند در‌معرض مخاطرات جدی قرار می‌گیرد؛ از‌این‌رو، نیاز به یک برنامه مدون و منسجم و همچنین استفاده از نیروهای بالقوه داوطلب امدادی و خدماتی موجود بیش‌از‌پیش احساس می‌شود.