2 اسفند؛ روز جوان
در جامعه جهانی روز ۱۲ اوت (۲۱ مردادماه) هرسال توسط سازمان جهانی یونسکو «روز جهانی جوان» نام‌گذاری شده است؛ اما مبنای نام‌گذاری «روز جوان» در کشورمان روز ۱۱ ماه شعبان؛ میلاد حضرت علی‌اکبر(ع) فرزند امام سوم شیعیان است که با فداکاری‌هایشان در عاشورا جاودانه شده و درس‌های بسیاری به جوانان دادند. ایشان به‌روایت مشهور؛ در ۱۱ شعبان سال ۳۳ هجری‌قمری متولد شده‌اند؛ و از مادری به‌نام «لیلا» (دختر ابی مره) در شهر مدینه چشم به جهان گشودند. «روز جوان» روزی‌ست که به پاسداشت این قشر عظیم از جامعه نام‌گذاری شده؛ بخشی از جامعه که باتوجه‌به مشکلات فراوان، قلب تپنده کشور را تشکیل می‌دهند. جوانی، دوره دل‌خوشی‌هاست؛ دوره رهایی از قیدوبندهایی که در سنین دیگر دست و پای انسان را می‌بندد. انرژی وصف‌ناپذیری که در دوران جوانی وجود دارد را هیچ‌گاه نمی‌توان در دوره دیگری از زندگی پیدا کرد. سرحال، شاد، پرانرژی و ... فقط‌وفقط در جوانی یافت می‌شود. به‌همین‌دلیل تمام شاعران نامی «جوانی» را چون دُری گران‌بها می‌دانند که با هیچ پول و متاع مادی نمی‌توان آن‌را خریداری کرد. «جوانی» یادآور روزگار خوشی‌ست، گشتن‌ها، خنده‌ها، شادی‌ها و ... دورهمی‌هایی که هرگز بر‌نخواهند گشت؛ پس باید به جوان فرصت لذت‌بردن از این‌زمان را داد و درعین‌حال از گوهر وجودی‌اش استفاده کرد. با بهادادن به جوانان می‌توان به قله‌های مرتفع دست‌نیافتنی رسید. بایستی به جوان کمک کرد تا به اهدافش دست یابد نه‌اینکه با گفتن کلمه بی‌تجربه و کارنابلد او را به دامن ناامیدی سپرد. جوان را باید درک کرد، باید فهمید، باید شناخت و زیر پایش پله‌ای شد تا بالا رود. بالارفتن او ارتقای همه جامعه است؛ رشد و بالندگی کشور را در‌پی دارد و در آخر مایه افتخار و سربلندی همه خواهد شد.