فیلمهایی که پیش از مرگ باید ببینید!
باراندازهای نیویورک
«باراندازهای نیویورک» یک درام صامت آمریکایی محصول ۱۹۲۸ بهکارگردانی «جوزف فون اشترنبرگ» و با بازی «جُرج بِنکرافت»، «بِتی کامپسون» و «اولگا باکلانوا» است. فیلمنامه آنرا «جولز فورتمن»، از داستانی بهقلمِ «جان مونک ساندرز» باعنوانِ The Dock Walloper اقتباس کرد. داستان فیلم ازاینقرار است: یک کشتی بخار در سالهای اولیه قرن بیستم در بندر نیویورک پهلو میگیرد. کارگران بخش کوره این کشتی، برای یکشب مرخصی به ساحل میروند. مهندس قلدری، به آنها هشدار میدهد چنانچه صبح روز بعد بهموقع برنگردند، مجازات خواهند شد. در اسکله، در یک مهمانسرا شاهد رقابت عشقی میان یکی از این خدمه که مردی آرام است و یکی از محلیها هستیم که درپیِ نجات یک زن که قصد خودکشی دارد، شکل میگیرد. بهشوخی صحبت از ازدواج پیش میآید و این شوخی ساده، سرنوشت تعدادی از افراد را تغییر میدهد. «کلاید کوک»، «میچل لوئیس» و «گوستاو فون سیفرتیتز» نیز از دیگر بازیگران این فیلم 76دقیقهای هستند. در 5 می 1928، «پارامونت پیکچرز» اعلام کرد فیلم جدید آنها اقتباسی از یک قصه درام در بستر کشتی و ملوانها و آب و اسکله است؛ و قبل از تولید، کارگردان و فیلمنامهنویس برای تحقیق درمورد فیلم، راهیِ «نیویورک» شدند. «اشترنبرگ» برای خلق صحنهها از فیلمبرداری «هارولد راسون» و «ایدههای تازه و بدیع» او بهره برد. فیلمبرداری در 10 ژوئیه آغاز و تولید بهطورکامل در «استودیو پارامونت» انجام شد؛ جاییکه گروه تولید، دکورهایی را شبیه به «آبراهههای نیویورک» بازآفرینی کردند. فیلم ازسوی منتقدان با استقبال خوبی مواجه شد؛ گرچه در گیشه در زمان اکران ضعیف عمل کرد. این فیلم را باید یکی از آخرین آثار «دوران صامت» نامید و حتی بهخاطرِ اکران همزمانش با The Singing Fool ساخته «لوید بیکن» و بازیِ «اِل جولسون» که فیلمی «ناطق» بود، ضربه خورد. «اندرو ساریس» (منتقد سینما) ابرازتأسف کرد که فیلم «اشترنبرگ» در یک هیاهوی تبلیغاتی با راهافتادن موج آثار سینماییِ دارای صدا، وضعیتی ناگوار یافت و ناشایسته «محو» شد! «چارلز سیلور» (متصدی فیلم موزه هنر مدرن) این فیلم را «آخرین اثر صامت واقعاً عالی ساخت هالیوود نامیده که تنه به شاهکارهای چاپلین در دهه 1930 میزند». کارگردان، با ساخت آن درواقع، سهگانه خود را در کنار «دنیای تبهکاران» (۱۹۲۷) و «بهدامانداختن تبهکاران» (۱۹۲۸) تکمیل کرد.