فیلم‌هایی که پیش از مرگ باید ببینید!
جعبه پاندورا
«جعبه پاندورا» یک فیلم صامت ملودرام آلمانی به‌کارگردانی «گئورگ ویلهلم پابست» و بازی «لوئیز بروکس»، «فرانسیس لدرر»، «آلیس رابرتس» و «کارل گوتز» محصول سال ١٩٢٩ است. فیلم، درباره «لولو»؛ زن جوان فریبنده‌ای است که طبیعت بی‌بند‌و‌بارش نه‌تنها خودش، بلکه کسانی‌که او را دوست دارند نیز خراب می‌کند. این اثر بر‌پایه نمایشنامه‌های «روح زمین» (1895) و «جعبه پاندورا» (1904) آفریده شده است. «جعبه پاندورا» در اکران اولیه، توسط منتقدان رَد شد؛ اما بعدها توسط محققان سینما به‌عنوان یک «کلاسیک سینمای آلمان وایمار» دوباره کشف شد. عنوان فیلم، اشاره‌ای‌ست به «پاندورا»؛ از اساطیر یونان که با باز‌کردن جعبه‌ای که خدایان المپیا به او داده بودند، همه بدی‌ها را در جهان رها کرد. البته حواشی فیلم درباره شخصیت اصلی (لولو) که روابط نامتعارفی دارد و به‌نوعی یک تبلیغ سینمایی برای بی‌پروایی‌های ارتباطی‌ست، باعث شد تا علیه این اثر هجمه‌هایی وارد شود و البته یکی از بازیگران (آلیس رابرتس) نیز تا شروع فیلم‌برداری، بسیار مقاومت کرد تا نقش او تغییر کُنَد و سازندگان فیلم، از ایده پوشیدن البسه مردانه توسط او کوتاه بیایند. ازآنجاکه اقتباس‌های نمایشی و تلویزیونیِ متعددی از دو متن مورداستفاده برای فیلم‌نامه این‌کار، وجود داشت، قصه و فضای کلیِ آن برای مخاطبان، ناآشنا نبود؛ ازاین‌رو، کارگردان کوشید این اجازه را داشته باشد هرچقدرکه می‌شود، در برداشت‌هایِ خود از داستان و شخصیت‌ها آزادانه عمل کُنَد. نتیجه این‌بود‌که این فیلم 133دقیقه‌ای به‌رغم زمان طولانی‌اش برای یک اثر صامت و با وجود تمام حواشی، مخاطبان خاصی طی اکران پیدا کرده و بتواند خود را به‌عنوان فیلمی متفاوت و قابل‌اعتنا بشناسانَد. آمریکایی‌بودنِ تعدادی از بازیگران نیز باعث شد تا عده‌ای از منتقدان، این فیلم را با شکلی از سوگیری درمورد سیاست‌های آلمان نقد کرده و انگ‌های سیاسیِ متعددی را به آن بزنند و حتی شخصیت‌ها را دراین‌کار نمادهایی زیرکانه قلمداد کنند که باعث تخریب چهره آلمان در گستره جهانی می‌شود. ازاین‌جهت نیز فیلم در اکران‌‌های عمومیِ خود در چند کشور با سانسور همراه بود و بعضاً پایان‌هایِ آن در جاهایی مانند فرانسه، تغییر کرد.