چشم‌انداز
«ناامیدی عملا خطری است که سلامت انسان را تهدید می کند. کسی که امید ندارد به سختی می تواند هم ایستایی یا توازن خود را حفظ کند چون ساده تر از دیگران از محدوده آسایش فیزیکی خود خارج می شود. مثلا زمانی که ارزش ها و اولویت های شما با هم در تضاد هستند یا بدلیل ایفا کردن چند نقش مختلف در زندگی خسته می شوید(مثلا هم باید وظایف مادری را انجام دهید و هم نان آور خانه باشید) فشار خونتان بالا می رود. نبض تان سریع تر می زند و هورمون فشار که کورتیزول نام دارد در خونتان ترشح می شود که ضمن سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن، سطح گلوکز خون را بالا می برد و اسید معده را افزایش می دهد. احتمال افزایش فشار خون در افرادی که حالت تدافعی دارند یا خجالتی هستند به خصوص در طول برخوردهای تنش زا یا بعد از آن بیشتر است. لُب جلوی مغز افرادی که حالت تدافعی در آنها شدید است امواج آلفای کمتری تولید می کند. کاهش تولید امواج آلفا با افزایش ابتلا به سرطان مرتبط است اگر دچار حمله قلبی شوید و حداقل یک یا دو دوست صمیمی نداشته باشید احتمال حمله قلبی دوم که ممکن است مهلک تر باشد در شما بیشتر است. اگر منزوی باشید اکسی توسین(هورمون عشق) به جای جریان یافتن در بدنتان برای کاهش درد، افسردگی، اضطراب و فشار خون در غده هیپوفیزتان زندانی می شود. جریان کمتر اکسی توسین بهبود زخم را با دشواری روبرو می کند و شدت عوارض جانبی داروها را افزایش می دهد...»/دکتر آنتولی سیولی