انواع متفاوت نه گفتن

نه گفتن انواع متفاوتی دارد و برخی از آنها در شرایطی خاص، مناسب‌تر است.
نه مستقیم: وقتی کسی از شما کاری را می‌خواهد انجام دهید و شما دوست ندارید، فقط بگویید نه. هدف اصلی گفتن نه بدون عذرخواهی کردن است. درست است دیگری مشکل دارد، اما لزومی ندارد او بار خود را روی دوش شما بگذارد.
نه انعکاسی: در اینجا شما احساس فرد تقاضاکننده را تائید و با او همدردی می‌کنید؛ اما به او می‌گویید که انجام کار خواسته‌شده از عهده شما نیز خارج است. مثلا می‌گویید: «می‌دانم الان انجام دادن و مرتب کردن فایل‌های یک سال کار اداره، حسابی خسته‌ات کرده، اما من هم باید کار دیگری که به من محول شده است، انجام دهم و نمی‌توانم به تو کمکی کنم».
نه با دلیل: در این تکنیک شما دلیلی مختصر می‌آورید که نمی‌توانید خواسته طرف مقابل را انجام دهید. مثلا اینکه نمی‌توانم ناهار به رستوران بیایم، برای اینکه گزارش کارم امروز حتما باید تمام شود.
نه تعویقی: این نه صد درصد نه نیست، بلکه به فرد مقابل می‌گویید که اکنون توانایی انجام کار خواسته شده را ندارید، اما احتمال دارد که در آینده بتوانید. از این نه فقط زمانی استفاده کنید که واقعا در آینده قصد دارید آن خواسته را انجام دهید. مثلا اینکه امروز نمی‌توانم با تو بیرون بیایم، اما می‌توانیم یک روز در هفته آینده بیرون برویم.
نه تحقیقی: این نه همانند نوع تعویقی، آن نه صد درصد نیست، بلکه در تلاش هستید روشی آسان‌تر برای انجام دادن درخواست طرف مقابل بیابید.
نه رکورددار: این نوع نه در بیشتر مواقع و شرایط کاربرد دارد. شما فقط نه می‌گویید و هیچ توضیح اضافی هم نمی‌دهید و فقط نه خود را تکرار می‌کنید. این روش در مواقعی که طرف مقابل روی خواسته‌اش اصرار می‌کند، بسیار مناسب است. مثلا گفت‌وگوی زیر را در نظر بگیرید:
ـ میایی برویم رستوران؟ * نه، وقتش را ندارم.
ـ خواهش می‌کنم بریم. خیلی طول نمی‌کشه. * نه گفتم که وقتش را ندارم.
ـ ای بابا، من حساب می‌کنم! * نه جانم، وقتش را ندارم.