کاسپین در جهان
در سال ۱۳۴۵ با ورود نخستین اسب کاسپین به ایالت ویرجینیای آمریکا حرکت گسترش نژاد اسب کاسپین به دیگر نقاط جهان آغاز شده‌است. چهار راس در سال ۱۳۴۹ به جزایر برمودا انتقال داده شد و سال ۱۳۵۰ دو راس طریق انگلستان به مجارستان منتقل شده‌است. تعدادی اسب کاسپین به استرالیا در سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ منتقل شده و در سال ۱۳۵۷ نخستین اسب کاسپین وارد کشور نیوزلند شده‌است. هفت راس در سال ۱۳۷۲ از طریق روسیه به کشور انگلستان صادر شده‌است و در سال ۱۳۷۳ دو راس وارد بلژیک شده و در سال ۱۳۷۴ تعدادی اسب کاسپین از انگلستان به آمریکا صادر شده‌است. علاقه خاندان سلطنتی انگلیس به این نژاد منجر به تأسیس انجمن سلطنتی اسب کاسپین شد و به این ترتیب پرورش این نژاد در خارج از ایران نیز صورت گرفت. کشور انگلستان ۷۰۰نمونه اسب کاسپین دارد که حدود ۴۰سال قبل آن‌ها را از ایران بردند و در آنجا اقدام به پرورش این موجود کردند. وی با بیان اینکه اجداد کلیه اسبهای شرقی اسب کاسپین است، به رغم این که اسب کاسپین نژاد بومی این منطقه‌است در کل استان گیلان تنها ۶۰ راس از این نژاد شناسایی شده‌است. از آنجایی که این اسب قابلیت فراوانی در سوار کاری وپرش استثنایی دارد مورد توجه محافل اقتصادی و ورزشی دنیا قرار گرفته‌است. نژاد ترکیبی این اسب نیز با نام (English-caspian horse) در انگلستان به ثبت رسیده‌است و آن‌ها به نحوی سعی کردند مالکیت معنوی و مادی آن را در اختیار بگیرند. اکنون این اسب در کشورهای نیوزلند و حتی ژاپن و فرانسه نیز وجود دارد و این کشورها توانسته‌اند انجمن بین‌المللی اسب کاسپین را ثبت کند.