دو چالش مخالفان تغییر ساعت شروع مدارس و راه‌حل موافقان
بسیاری از مخالفان تغییر ساعت شروع مدارس نیز دلایل مختلفی دارند که دو مورد از مهم‌ترین آنها را با هم مروز می‌کنیم.
به جای آن که بچه ها دیر بیدار شوند، باید آنها را ملزم کنیم که شب ها زودتر بخوابند تا کسری خواب نداشته باشند.
ساعت بیولوژیک بدن انسان از 10-9سالگی به بعد، به طور اتوماتیک، دچار یک الی دو ساعت تأخیر می‌شود. به این معنا که اگر کودک شما تا قبل از این، ساعت 21 تا 22 به راحتی می‌خوابید، از 9سالگی تا حدود 20سالگی، با یکی دو ساعت تأخیر می‌خوابد و این یک پدیده کاملاً طبیعی‌ست. اگر به تجربه شخصی خود و اطرافیان‌تان هم نگاه کنید، همین را تایید خواهید کرد. البته ممکن است، نوجوانی ساعت 21 هم به‌راحتی بخوابد ولی بحث ما، قاعده کلی حاکم بر اکثریت است. بنابراین، اجبار کودکان و نوجوانان، بعد از 9سالگی به خوابیدن قبل از ساعت 23، کاری غیر علمی و بر خلاف ساعت درونی و طبعیت خدادادی آنهاست. البته در شرایط کنونی که آنها "مجبور" هستند اول صبح بیدار شوند، زودتر خوابیدن‌شان، بهتر از کمبود خواب است؛ اما شرایط خود ساخته ما، واقعیت های علمی را تغییر نمی دهند و بهتر است فرزندان دانش آموز ما، از ساعت 23 تا 8 صبح بخوابند تا 21 تا 6 صبح. ( هر دو ، 9 ساعت خواب هستند اما اولی منطبق با ساعت درونی بدن و دومی منطبق با الزاماتی که خودمان به خودمان تحمیل کرده‌ایم.)
اگر مدارس، دیر از ادارات آغاز به کار کنند، تکلیف دانش‌آموزانی که توسط والدین کارمند به مدارس رسانده می‌شود چیست؟ آیا باید ادارات هم دیرتر آغاز به کار کنند؟ آیا این تن‌پروری نیست؟
توجه کنیم که بحث درباره ساعت آغاز به کار "دانش‌آموزان" مدارس است نه کارمندان. به نظر ما هم باید ادارات، کارخانه‌ها، شرکت‌ها و نهادهای دیگر کار خود را صبح زود آغاز کنند. قرار نیست دچار تن پروری و پرخوابی شویم؛ مخصوصاً در شرایط کنونی که کشور به کار و تلاش بیشتری نیاز دارد. در چنین شرایطی، اکثریت دانش‌آموزان، بعد از خواب کافی، ساعت 9 به مدرسه می رسند و آن دسته از دانش آموزان که به لحاظ خانوادگی باید زودتر از خانه خارج شوند، زودتر به مدرسه می‌روند. پیشنهاد ما این است که مدارس، مانند شرایط کنونی، از ساعت 7:30 - 7 باز باشند و کار پذیرش دانش آموزان را آغاز کنند. فراموش نکنیم که پرسنل مدرسه، بزرگسال و کارمند هستند و باید صبح اول وقت، کار خود را آغاز کنند. وقتی مدارس ساعت 7 یا 7:30 باز شوند و کلاس ها را ساعت 9 یا 9:30 آغاز کنند، این امکان به خانواده ها داده می شود که هر کدام بر مبنای برنامه خودشان، در این بازه 2 ساعته، فرزندان خود را به مدرسه ببرند یا بفرستند. در چنین شرایطی، اکثریت دانش‌آموزان، بعد از خواب کافی، ساعت 9 به مدرسه می رسند و آن دسته از دانش‌آموزان که به لحاظ خانوادگی باید زودتر از خانه خارج شوند، زودتر به مدرسه می‌روند. مدرسه نیز برای این دانش‌آموزان باید تمهیداتی داشته باشد؛ از استراحت در نمازخانه و گپ و گفت با معلمان تا بازی های مختلف و رفع اشکال و ... ؛ برنامه رسمی آموزشی اما از همان ساعت 9 یا 9:30 آغاز می شود. با اجرای این برنامه، اکثریت بچه ها خواب کافی بر مبنای ساعت بیولوژیک خود دریافت می کنند و گروه دیگری که ناچار هستند زودتر به مدرسه بروند، در ابتدای حضور در مدرسه که ذهن شان آمادگی کامل یادگیری ندارد، مشغول فعالیت های سازنده تری می‌شوند. این منطقی نیست که چون نمی‌توان همه بچه‌ها را ساعت 9 به مدرسه ببریم، پس باید همه‌شان را ساعت 7 راهی مدرسه کنیم! بهتر است پروژه نجات را درباره هر تعداد که بتوانیم، اجرا کنیم.