مشهورهای خجالتی!
آبراهام لینکلن
با وجود اینکه ایالات متحده تا کنون 16 رئیسجمهوری را به خود دیده است؛ اما یکیاز قویترین شخصیت های تاثیرگذار که با نظارت بر جنگهای داخلی، آمریکا پابرجا نگه داشت و به تاریخ بردهداری در آمریکا خاتمه داد، آبراهام لینکلن بود. در عین حال اغلب از او بهعنوان مردی آرام یاد میکنند. تاجاییکه چارلز فرانسیس آدامز جونیور؛ نوه رئیس جمهور جان آدامز درباره او نوشت: «او تااندازهای خجالتیست و به طرز بسیارعجیبی بیدست و پا؛ انگار از مکانی دیگر سر بر آورده است».
ریچارد برانسون
گفته میشود که ریچارد برانسون؛ برانسون، سرمایهدار میلیاردر، کارآفرین بریتانیایی و بنیانگذار ویرجین گروپ در جوانی بسیار خجالتی بود و زمانی که در ارتباط با بزرگسالان قرار میگرفت، پشت مادرش می ایستاد. هنگامی که برانسون حدود هفت سال داشت، مادرش تصمیم گرفت برای برطرف کردن این مشکل تلاش کند، در همین راستا او ریچارد را حدود سه مایل دورتر از خانه از اشین پیاده کرد و گفت راه منزل را با پرسیدن از مردم پیدا کن و برگرد. برای این آزمایش حدود ده ساعت زمان صرف شد چراکه مادرش میگفت او وقت زیادی را در مسیر صرف بررسی سنگها و حشرات کرده بود. او به رغم انکه تلاش کرده تا شخصیتی برونگرا پیدا کند اما میگوئید: «تلاشم جواب نداده و خدم را همچنان یک فرد درونگرا میدانم».
جانی کارسون
جانی کارسون؛ مجری تلویزیون، طنزپرداز، نویسنده، بازیگر و موزیسین اهل ایالات متحده آمریکا، علیرغم موفقیت چشمگیرش در اجرای شوی تلویزیونی «Tonight Show» که به نوعی تغییر سبکی در برنامههای سرگرمکننده آخر شب ایجاد کرده بود، به گفته بسیاری از دوستان و نزدیکانش فردی خجالتی بود. ازجمله آنجی دییکنسون؛ بازیگر میگوید: «شگفت انگیز است که جانی با وجودتمام موفقیتهایش، بسیار خجالتی بود». در سال 1977، جانی کارسون در گفت و گویی با خبرنگار برنامه 60 دقیقه، وقتی که در مورد خجالتی بودنش از او سوال شد، پاسخ داد: «این حرف، احتمالا درست است.»
آدری هپبورن
آدری هیپورن، هنرپیشه زیبای بریتانیایی که ستاره فیلم هایی مانند «صبحانه در تیفانی» و «تعطیلات رومی» بود، با وجود شهرت هالیوودی خود و اینکه در سال ۱۹۵۳ موفق به بردن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شده بود، همیشه فردی خجالتی به حساب میآمد. او که بهخاطر چهره معصومانه، زیبایی ویژه، ایفای هنرمندانه نقشها و اقدامات بشردوستانهاش برای کودکان نیازمند، شهرت داشت، دوران کودکیاش را در زمان جنگ جهانی دوم، در هلند سپری کرد. شانزده ساله بود که برای همیشه هلند را ترک کرد و به انگلستان رفت. هپبورن یک بار گفت: «من یک درونگرا هستم ... من عاشق تنها بودن با خودم هستم، عاشق پیاده روی طولانی با سگ هایم و نگاه کردن به درختان، گل ها، آسمان». در سال 1993 پس از مرگش، روزنامه «تلگراف» او را هنرمندی «حساس، درونگرا و گریزناپذیر» توصیف کرد.
ویل فرل
جان ویلیام «ویل» فرل؛ بازیگر، کمدین و نویسنده آمریکایی که در اواسط دهه ۱۹۹۰ با بازی در برنامه ساتردی نایت لایو معروف شد، بهشدت خجالتی بود و مجبور شده بود روش های مختلفی را برای غلبه بر این احساس تجربه کند. «در کالج، من روی پروژکتورها را میپوشاندم چون نمیخواستم نور انها باسن بزرگ مرا مشخص کند. مسئلهای که باعث میشد بچهها دور هم جمع شوند و بگویند ایتن دیوانه را نگاه کن! و من کلب خجالت میکشیدم». کارولین فارست نویسنده The Huffington Post’ درباره یکی از دیدارهای خود با فرل این گونه او را توصیف کرد: «مردی ارام، با چهرهای دوستانه و بسیار مبادی اداب که اهسته سخن میگفت؛ یک نمونه کاملا خجالتی!»
جانی دپ
جانی دپ، بازیگر و تهیهکننده فیلم آمریکایی که تاکنون موفق شده، جایزه گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران فیلم را برای بهترین بازیگر مرد از آن خود کند، برگردیم به سالهای دهه 80 زمانی که دپ متنفر از این بود که بت نوجوانان شود و براسی این منظور حتی ابروهایش را تراشید تا زشت شود و به وقلی فتوژنیک بودنش مقابل دوربین عکاسی را از دست بدهد. همین حالا هم اگر گشتی در اینترنت بزنید کلی جمله از او در جاهای مختلف درباره خحالتی بودنش ثبت شده؛ برای مثال میگوید: «بگویید خجالتی یا پارانوئید یا هر تعریف دیگری؛ من از شهرت متنفرم و هرکاری انجام می دهم تا از آن جلوگیری کنم».
لیدی گاگا
خواننده، ترانهسرا، آهنگساز و بازیگر آمریکاییست که ۱۲ بار نامزد جایزه گرمی شده و شش بار آن را به دست آورده است. او که دارای چهارد رکورد جهانی گینس هم هست، علیرغم آنکه شاید از ظاهر و نوع پوشش او به نظر نرسد، اما یکیاز چهرههای خجالتی جهان هنر است. Lady GaGa میگوید: «واقعا من عده ی زیادی از هنرمندان دیگر را نمی بینم چون خجالت می کشم. ممکن است من از بودن با افرادی که می شناسم خجالت نکشم اما در مواجهه با افرادی که نمیشناسم، بسیار خجالتی هستم... همیشه در صحنههای هالیوودی خجالت میکشم. درست مشابه حسی کهه در دوره دبیرستان داشتم و فکر میکردم به اندازه کافی برای حضور بین مردم خوب نیستم.
التون جان
شما سر التون را به عنوان یک شخصیت نمایشی میشناسید؛ اما در عین حال حتی دوستان نزدیک او مانند روفوس وین رایت نیز از خجالتی بودن او میگویند: «من فکر نمیکنم مردم بدانند که التون چقدر خجالتیست. او کمی شبیه جادوگر اوز است. از یک سو، ممکن است این موقعیت به غرور او ترجمه شود اما درواقع این طفل کوچک و شیرین بهشکلی مضحک حتی ذرهای غرور هم ندارد. بهنظرم او اتفاقا بسیارخجالتیست». خود التون جان نیز در جایی گفته است: «همیشه میخواستم از آن قالب جوان چاق و خجالتی رها شوم اما ویژگی خجالتیبودن با من ماند؛ حتی زمانی که تبدیل به یک عاقلهمرد شدم».